24 Гөнаһ өчен үлеп, хаклык өчен яшәсеннәр дип, Ул безнең гөнаһларыбызны Үз тәнендә хачка күтәрде. Сез Аның яралары белән савыктырылдыгыз.
Шулай дип, корбанлык учагы өчен әзерләнгән утынны углы Исхакка күтәртте дә, кулына пычак һәм утлы чыраг алып, икәве бергә тауга таба киттеләр.
чикләрең эчендә иминлек урнаштырды, сине затлы бодай белән тукландырды.
Эчемдә йөрәгемне ут алды, уйларыма ялкын капты. Шулчак, телем ачылып, әйттем:
Һарун аны башына киеп йөрсен; әгәр исраилиләрнең Раббыга багышлаган изге бүләкләрендә хата булса, Һарун аларның гаепләрен үз өстенә алыр. Раббы бүләкләрне кабул итсен өчен, изгелек билгесе беркетелгән чалманы Һарун һәрвакыт киеп йөрсен.
Кыйналу яралары һәм җәрәхәтләр явызлыктан дәвалый, кешенең холык-фигылен төзәтә.
Кичергән газаплардан соң ул яктылык күрәчәк, үз эшенең асылына төшенеп канәгатьләнү табачак. «Минем тәкъва колым күпләрне аклаячак, аларның гөнаһларын үз өстенә алачак, – ди Раббы. –
Кәҗә тәкәсе, халыкның барлык гөнаһларын үз өстенә йөкләп, кешесез җиргә китәр. Билгеләнгән кеше тәкәне чүлгә җибәргәннән соң,
Руханилар Минем күрсәтмәләрне үтәргә тиеш; югыйсә алар, күрсәтмәләрне санга сукмауда гаепләнеп, һәлак булырлар. Мин – Раббы, руханиларны изге итүче.
Әмма Минем исемне курку вә хөрмәт белән телгә алучылар өчен дөреслек кояшы чыгачак, аның нурлары сезгә шифа булачак, һәм сез абзардан чыккан бозаулар кебек чабып-уйнап йөриячәксез.
Бүгеннән башлап, исраилиләр Очрашу чатырына якын килергә тиеш түгел, югыйсә алар гөнаһлы булыр һәм үләр.
тулаем яндыру корбаны өчен бер үгез бозау, бер сарык тәкәсе һәм бер яшьлек тәкә бәрән;
Шунда Пилат аларга Барабны азат итте. Ә Гайсәне камчы белән суктыргач, хачка кадаклатырга тапшырды.
Сезгә әйтәм: тәкъвалыгыгыз фарисейларныкыннан һәм канун белгечләренекеннән өстен булмаса, Күкләр Патшалыгына кермәячәксез.
Шуның белән: «Ул сырхауларыбызны Үз өстенә алды, авыруларыбызны күтәреп алып китте», – дип, Ишагыйя пәйгамбәр әйткәннәр тормышка ашты.
Пилат, халыкка ярарга тырышып, Барабны азат итте, ә Гайсәне, камчы белән суктырганнан соң, хачка кадакларга боерды.
«Раббының Рухы Минем өстә, чөнки Ул Мине, майлап, махсус эшкә сайлады. Ул Мине фәкыйрьләргә Яхшы хәбәр җиткерергә, әсирләргә: Котылырсыз!», сукырларга: Күзегез ачылыр!» – дип белдерер, җәберләнгәннәрне – иреккә чыгарыр, Раббының шәфкать күрсәтү елы җиткәнне хәбәр итәр өчен җибәрде».
Икенче көнне Яхъя, каршына килүче Гайсәне күреп: – Менә дөньяның гөнаһын Үз өстенә алучы Аллаһы Бәрәне.
Шуннан соң Пилат Гайсәне камчы белән суктырырга кушты.
Һәр халык арасында Аңардан куркучылар һәм тәкъвалык кылучылар Аңа мәгъкуль.
Аның Яһүдиядә һәм Иерусалимдә кылган барлык эшләренә без шаһит. Аны агачка асып үтерделәр.
Аның хакында язылганнарның бөтенесен тормышка ашыргач, Аны, агачтан төшереп, кабергә салдылар.
Сез агачка асып үтергән Гайсәне аталарыбызның Алласы үледән терелтте.
Шулай ук сез дә үзегезгә гөнаһ өчен үле, әмма Аллаһы өчен Мәсих Гайсә белән берлектә яшәүче дип карагыз.
Тәнегезнең әгъзаларын явызлык коралы итеп, гөнаһка тапшырмагыз. Киресенчә, үзегезне, үлемнән тормышка күчерелгәннәр буларак, Аллаһыга тапшырыгыз һәм тәнегезнең әгъзаларын хаклык коралы итеп, Аңа бирегез.
Үзегезне кемгә дә булса коллыкка тапшырсагыз, шул кешенең итагатьле колы буласыгызны беләсез бит: гөнаһ колы булу сезне – үлемгә, Аллаһыга итагатьле булу исә Аның каршында аклануга китерә.
Һичбер вакытта да! Без гөнаһка карата үле: шулай булгач, ничек гөнаһ кылуны дәвам итә алабыз?
Хәзер исә сез гөнаһтан азат һәм Аллаһының коллары булдыгыз, моның җимеше – изгелек, ә нәтиҗәсе – мәңгелек тормыш.
Үлгән кеше гөнаһ хакимлегеннән азат ителде бит инде.
Хәзер исә, кайчандыр безне бәйләп торган Канунга карата үлгәч, бу Кануннан азат ителдек: элеккечә – Канун буенча түгел, ә яңача – Изге Рух күрсәткәнчә, Аллаһыга хезмәт итәбез.
Мин сезгә үзем кабул иткән иң мөһим нәрсәне тапшырдым: Изге язмада язылганча, Мәсих гөнаһларыбыз өчен үлде,
«Шуңа күрә араларыннан чыгыгыз һәм алардан аерылыгыз, – ди Раббы, – нәҗес нәрсәгә кагылмагыз, һәм Мин сезне Үземә кабул итәчәкмен».
Мәсих безнең урынга ләгънәтләнеп, безне Канун ләгънәтеннән йолып алды, Изге язмада: «Агачка асып куелган һәркем ләгънәтләнгән», – дип язылган бит.
Яктылыкның җимеше – һәртөрле игелеклелек, тәкъвалык һәм хакыйкать.
Гайсә Мәсих аша тәкъвалык җимешләрен мул итеп китерүегезне теләп дога кылам. Шул очракта Аллаһыга дан һәм мактау булыр.
Ул безгә каршы бурычнамәне кагыйдәләре белән гамәлдән чыгарды һәм, хачка кадаклап, бөтенләй юк итте.
Сез Мәсих белән бергә үлеп, бу дөньядагы идарә итүче көчләрдән котылгансыз икән, ни өчен әле һаман бу дөньяда яшәүчеләрдәй
Сез үлдегез, ә тормышыгыз Мәсих белән бергә Аллаһыда яшеренгән бит.
Мәсих тарафыннан гамәлгә ашырылган Аллаһы ихтыяры буенча, без Гайсә Мәсихнең Үз тәнен бер тапкыр һәм мәңгелеккә корбан итүе белән изгеләндерелдек.
Шуңа күрә, дөньяга килгәч, Мәсих: «Син корбаннар да, бүләкләр дә теләмәдең, ләкин Минем өчен тән әзерләдең, – диде. –
Аксаучы аяк тәмам имгәнмәсен, киресенчә, савыксын өчен, туры юлдан йөрегез.
Безгә нәкъ менә шундый Олуг Рухани кирәк тә инде: Ул изге, гаепсез, саф, гөнаһлылардан аерып куелган вә күктән дә югары күтәрелгән.
Шулай итеп, Мәсих тә, күпләгән кешенең гөнаһларын Үз өстенә алыр өчен, бер мәртәбә корбан ителде. Ул әле икенче тапкыр киләчәк, ләкин инде гөнаһларны йолу өчен түгел, ә Үзен көтеп торучыларны коткару өчен киләчәк.
Шулай итеп, савыгу өчен, бер-берегез алдында гөнаһларыгызны таныгыз һәм бер-берегез өчен дога кылыгыз. Тәкъва кеше догасы зур куәткә һәм көчле тәэсиргә ия.
Аның хак булуын беләсез икән, димәк, хаклык эшләүче һәркемнең Аллаһыдан туган булуын да беләсез.
Балаларым, сезне һичкем алдамасын. Хак эш кылучы кеше Мәсих кебек үк хак була.
Ул елга урамның уртасыннан ага. Елганың бу һәм теге як ярында унике тапкыр җимеш бирүче, һәр ай саен үз җимешен бирүче тереклек агачы бар. Агачның яфраклары халыкларны савыктыру өчен.