3 Әмма шул төнне Натанга Раббы сүзе иреште:
«Үземнең халкым Исраилне Мисырдан алып чыкканнан бирле, Миңа багышланган йортны салырдай шәһәрне Мин бер генә Исраил ыругыннан да сайламаган идем. Әмма хәзер Мин, Үземнең Исраил халкы белән идарә итәр өчен, Давытны сайладым», – дип әйткән булган.
– Күңелеңдә булганны эшлә алайса, чөнки Аллаһы синең яндадыр, – диде аңа Натан.
– Бар, колым Давытка, Раббы менә болай дип әйтә, диген: «Минем өчен йорт салырга тиешле кеше син түгелсең.
Уңга яки сулга тайпылсагыз, артыгыздан «Менә юл, шуннан барыгыз!» дигәнне үз колагыгыз белән ишетерсез.
Хактыр: Үзенең колларына – пәйгамбәрләргә – сер-ниятен алдан белдермичә, Хуҗа-Раббы һичбер эш кылмас.
Раббы аларга: «Әйтәсе сүзләремне тыңлагыз! Әгәр сезнең арада Раббы пәйгамбәре булса, Мин, күренешләр иңдереп, аңа шулай Үземне белдерәм, аның белән төштә сөйләшәм, – диде. –
