3 «Хәзер инде сез, Иерусалим вә Яһүдә халкы, Минем белән йөзем бакчам арасындагы эшне хәл итегез.
Телең, үткен пәке кебек, хәйлә-мәкергә остадыр, бәла-каза китерергә һаман әзер.
Бакчам өчен тагын ниләр эшләргә кирәк иде соң?! Аның өчен Мин нәрсә эшләп җиткермәдем икән?! Ни өчен ул, җимеше яхшы булыр, дип өмет иткән чагымда, әче җимеш бирде икән?
Син кире булганга һәм йөрәгең тәүбә итәргә теләмәгәнгә күрә, Аллаһының гадел хөкеме билгеле булачак ачу көнендә башыңа төшәчәк җәзаңны җыясың.
Һич тә алай түгел! Һәр кеше ялганчы булса да, Аллаһы хак, Үз сүзенә тугрылыклы. Аның турында Изге язмада язылган бит: «Гаепләү сүзләрең хаклыдыр, хөкемгә тартканда Син җиңәсең».