3 ул хәтта чатнаган камышны да сындырмас, пыскып торган филтәне дә сүндермәс. Хакыйкатькә туры китереп, гадел хөкем уздырыр ул.
чикләрең эчендә иминлек урнаштырды, сине затлы бодай белән тукландырды.
Эчемдә әрнеп-әрнеп сыза йөрәгем, яныйдыр миңа үлем дәһшәте.
Олуглагыз Раббыны, безнең Аллабызны, изге тавында Аңа сәҗдә кылыгыз! Чөнки изгедер Раббы, безнең Аллабыз!
Кавемнәр арасында Ул хөкем оештырачак, күп халыкларның дәгъваларын хәл итәчәк; һәм алар кылычтан – сука төрәне, ә сөңгедән урак ясаячак; бер халык икенчесенә кылыч күтәрмәячәк, һәм сугыш һөнәренә алар бүтән өйрәнмәячәк.
Ул, көтүче сыман, Үз көтүен көтәчәк; бәрәннәрен кулына күтәреп, күкрәк өстендә йөртәчәк, аналарын да ияртеп барачак.
Ул кычкырмас, тавышын күтәрмәс, урамнарда аның тавышы ишетелмәс;
Раббы әйтә: «Сезнең кайсыгыз Раббыдан курка, Аның колының сүзен тыңлый? Караңгыда утсыз йөрүче Раббы исеменә өметләнсен, үзенең Алласына таянсын!
«Хәлдән тайган бәндәгә сүзем белән ныклык бирер өчен, Хуҗа-Раббы миңа үгет-нәсыйхәткә колак салучы зирәкләр теле бирде. Үгет-нәсыйхәт алучы зирәкләр кебек тыңласын дип, һәр иртәдә Ул минем колагымны уята.
Кем ул Эдомнан килә? Җете кызыл киемнәр киеп, Босрадан кем килә? Купшы киемнәргә төренеп, нык-нык атлап, кем килә анда? «Мин ул – җиңү игълан итүче, коткарырга көче җиткән Зат», – ди Раббы.
Боларның һәммәсен Минем куллар бар кылды, һәммә нәрсә әнә шулай барлыкка килде, – ди Раббы. – Минем күңелгә басынкы, рухы сынган, сүземнән тетрәп торганнар хуш килә.
Аның какшамас хакимлеге ныгый барачак, һәм гомер-гомергә илдә иминлек хөкем сөрәчәк: гаделлек вә дөреслеккә нигезләнгән Давыт тәхетен ул нык итәчәк, Давыт патшалыгын мәңгегә куәтле кылачак. Күкләр Хуҗасы Раббы моны Үз халкына булган көчле мәхәббәте хакына эшләячәк.
Хәле киткәннәргә Мин – су, алҗыганнарга ризык бирәчәкмен».
Югалган сарыкны табармын, адашып йөргәнен кире кайтарырмын, яралысының җәрәхәтен бәйләрмен, хәлсезләрен савыктырырмын, ә симергәннәрен һәм тазаларын юк итәрмен. Көтүемне Мин гаделлек белән көтәрмен».
Раббы алдында гөнаһ эш кылдым мин һәм хәзер Аның ярсуына түзәргә мәҗбүрмен. Әмма соңыннан, хөкемен чыгарып, Ул мине яклаячак, яктылыкка алып чыгачак, һәм мин Аның хак булуын күрәчәкмен.
Хәлдән тайганнар, авыр йөктән интегүчеләр, һәммәгез дә Миңа килегез. Мин сезгә тынычлык бирермен.
Гаделлекне җиңүгә ирештергәнче, чатнаган камышны сындырып төшермәс, пыскып яткан филтәне сүндермәс.
Аннары Томаска: – Бармагыңны монда куй һәм кулларыма кара, кулыңны суз да кабыргама тидер. Шикләнеп торма, ышан, – дип әйтте.
Мин Үзлегемнән бернәрсә эшли алмыйм; Аңардан ничек ишетсәм, шулай хөкем итәм, һәм Минем хөкемем гадел, чөнки Мин Үз ихтыярымны түгел, бәлки Мине җибәргән Затның ихтыярын үтәргә тырышам.
Мин ачылган күкне күрдем. Менә ак ат, Җайдагы Тугры һәм Хакыйкый дип атала. Ул гадел хөкем итә һәм көрәш алып бара.