9 Яһүдә патшасы Хизәкыйянең урын өстендә ятып сихәтләнгәннән соң язган мәдхиясе:
Хизәкыйя патша вә түрәләр левиләргә, Давыт патша һәм гаиптән хәбәр бирүче Асаф язган юлларны җырлап, Раббыны данларга куштылар; тегеләр шатланып-сөенеп Раббыга дан җырладылар һәм Аның каршында сәҗдә кылып башларын иделәр.
Ясаган җәрәхәтен Ул Үзе үк бәйләп куяр; Ул сугар, ләкин Аның кулы савыктырыр да.
Җырчылар җитәкчесенә. Давытның мәдхиясе.
«Мин болай дип уйладым: гомерем уртасында тормыштан китәргә, үлеләр дөньясының капкасыннан узарга, калган барлык көннәремнән мәхрүм булырга язган микәнни?
Әхәз баскычы буйлап түбән төшеп барган күләгәне ун басмага кире чигерәм». Һәм күләгә үзе үткән басмалар буйлап ун басмага кире чигенде.
Инде күрегез: Мин – бердәнбер, Миннән башка икенче алла юк. Үтерүче дә, яшәтүче дә – Мин, чирләтүче дә, терелтүче дә – Мин; берәү дә Минем кулдан коткара алмый.