4 Шулвакыт Ишагыйягә Раббы сүзе килеп иреште:
– Йа Раббым, Синең күзеңә ятышлы гамәлләр кылып, тугрылык белән, чын йөрәктән Синең юлдан йөргәнемне исеңә төшерсәң иде. Шуларны әйтеп, Хизәкыйя әче күз яшьләре белән елый башлады.
– Хизәкыйягә, атаң Давытның Раббы Алласы болай дип әйтә, диген: «Мин синең догаңны ишеттем, күз яшьләреңне күрдем; Мин сиңа унбиш ел гомер өстим.