3 Әй әһле җиһан! Әй җир йөзендә яшәүчеләр! Тауларда байрак күтәрелгәч – күрерсез, быргы кычкырткач – ишетерсез!
Җырчылар җитәкчесенә. Давытның мәдхиясе. Батшеба белән булганнан соң Давыт янына Натан пәйгамбәрнең килүенә нисбәтле мәдхия.
Әй күк, тыңла, әй җир, колак сал! Раббы болай ди: «Мин балаларны тәрбияләп үстердем, ә алар Миңа каршы баш күтәрделәр.
Халыкларга байрак күтәрер Ул, Исраилдән сөрелгәннәрне бергә туплар, куып таратылган Яһүдә кешеләрен дөньяның дүрт тарафыннан җыеп алыр.
Раббы әйтә: «Шәрә тау өстендә байрак күтәрегез, хакимнәр капкасыннан керсеннәр өчен, гаскәрләргә каты итеп кычкырып кул болгагыз.
Таулардан гавам шаулашуын хәтерләткән гөрелте ишетелә, бер урынга җыелган патшалыклар вә халыклар тавышы бу: Күкләр Хуҗасы Раббы сугыш өчен гаскәрләрен барлый.
И Раббы, Синең кулың сугарга дип югары күтәрелгән, ләкин явызлар моны күрми. Халкың өчен ашкынып-атлыгып торуыңны күреп, алар хурлыкка калсын, дошманнарыңа әзерләнгән ут-ялкының аларны ялмап алсын.
Ашшур патшасы куркып качачак, дошман байрагын күреп, түрәләренең коты алыначак». Уты – Сионда, учагы Иерусалимдә булган Раббы сүзе бу.
Хуҗа-Раббы болай ди: «Мин, кулымны сузып, халыкларга ишарә ясармын, кавемнәр күрерлек итеп, байрагымны күтәрермен, һәм алар синең угылларыңны кулларына алып, кызларыңны иңбашларына утыртып алып килерләр.
Еракларда яшәүче халыкка Раббы билге бирәчәк, сызгырып, аны җир читеннән чакырачак – алар бик тиз вә тоткарлыксыз килеп җитәчәк.
Ул көнне Раббы Мисыр елгасының ерак култыкларыннан чебеннәрне һәм Ашшур җиреннән бал кортларын сызгырып чакырачак.
Әй җир, Раббы сүзен тыңла!
Ил өстендә байрак күтәрегез, халыкларга быргы кычкыртыгыз! Халыкларны Бабилгә каршы орышка әзерләгез, аңа каршы Арарат, Минни вә Ашкеназ патшалыкларын чакырыгыз, гаскәрбашы билгеләгез, саранча чирүедәй исәпсез-хисапсыз атларыгызны юнәлтегез!
Әй халыклар, һәммәгез тыңлагыз, җир дә, җирдәге һәрбер җан иясе дә тыңласын: Хуҗа-Раббы Үзенең изге йортыннан сезгә каршы шаһитлык бирә.
Әй таулар, Раббының гаепләү сүзен ишетегез, җирнең мәңгелек нигезләре, сез дә тыңлагыз! Раббы Үзенең халкын гаепли – Исраилне хөкем итә.
Раббыдан курку һәм Аны хөрмәт итү – зирәклектер! Раббы, шәһәргә мөрәҗәгать итеп: «Әй кавемем халкы, әй җәмәгать, тыңлагыз әле сүземне! – ди. –
Югарыдан торып, Раббы Үз халкын яклар – яшен кебек очып чыгар угы Аның; Хуҗа-Раббы быргысын кычкыртыр, көньяк тарафтан өермә булып килер.
Ләкин күзләрегез бәхетле, чөнки алар күрәләр, колакларыгыз бәхетле, чөнки алар ишетәләр.
Колагы булганнар – ишетсен!