2 Арогыр калалары бушап калачак, анда көтү-көтү маллар гына тыныч ятачак – аларны һичкем борчымаячак.
Ятарсың тыныч – берәү дә сиңа янамас; һәм бик күпләр илтифатыңны эзләп килер.
Ташландык хәлгә килгән кальга-шәһәр кешесез калды, чүл-далага әйләнде. Анда хәзер агач яфраклары кимереп бозаулар утлап йөри.
Бәрәннәр анда үз көтүлегендәге сыман йөрер, кәҗә бәтиләре хәрабәләр арасында утлар.
Яшь сыер һәм ике сарык асраган кеше шул көнне
мул сөттән эремчек ашаячак; бу җирдә исән калган һәммә кеше эремчек вә бал белән тукланачак.
Юл читендә басып карап торыгыз, Арогыр каласында яшәүчеләр, качып баручы ир вә хатыннардан: „Ни булды?“ – дип сорагыз.
Үле гәүдәләр күк кошларына вә җир җанварларына азык булыр, һәм аларны куып җибәрердәй кеше калмас.
Рабаһны Мин – дөяләр өчен көтүлек, Аммонны вак терлек өчен ял итү урыны итәрмен, шул чагында Минем Раббы икәнемне белерсең».
Үз җирләрендә хәвеф-хәтәрсез яши башлагач, аларга беркем дә янамагач, исраилиләр үзләренең хурлыгын вә Миңа тугры булмаганнарын онытырлар;
Һәркем үзенең йөзем вә инҗир бакчасында тыныч кына, беркемнән курыкмыйча көн күрәчәк, чөнки Күкләр Хуҗасы Раббы шулай дип вәгъдә итте.
Диңгез буендагы төбәкләр көтүче чатырлары, сарык утарлары корылган көтүлек җирләргә әйләнер.
Гәд угыллары Дибон, Атарот, Арогыр, Атрот-Шофан, Ягызер, Йөгбеһа, Бәйт-Нимра, Бәйт-Һаран шәһәрләрен ныгыттылар һәм сарык араннары кордылар.
Арнон үзәненең читендә урнашкан Арогырдан һәм шул үзәндәге башка бер шәһәрдән алып, Гилыгадка кадәр булган шәһәрләрдәге диварларның берсе дә безгә каршы тора алмады. Раббы Аллабыз аларның барысын да безнең кулга тапшырды.
Ул вакытта яулап алынган җирне – Арнон үзәненең читендә урнашкан Арогырны һәм таулы Гилыгад җиренең яртысын – мин шәһәрләре белән бергә Рубин һәм Гәд ыругына бирдем.
Арнон үзәне читендәге Арогыр каласыннан, үзәнлек уртасындагы шәһәрне дә кертеп, Медеба шәһәренәчә сузылган тигезлек,
Ягызер каласы, Гилыгад өлкәсендәге бөтен авыл-шәһәрләр һәм Рабаһ каласы янындагы Арогыр шәһәренә кадәр сузылган аммониләр биләмәсенең яртысы;