9 Менә, Раббының рәхимсез көне якынлаша, ул көн дәһшәт һәм янып торган ярсу алып килә, җирне чүлгә әйләндерергә, гөнаһлы бәндәләрне юк итәргә килә!
– Мич кебек кызган көн якынлашадыр; ул көнне барча тәкәбберләр вә яманнар саламдай дөрләп кабыначак, – ди Күкләр Хуҗасы Раббы, – тамырлары да, ботаклары да калмаячак.
Аның ярсуына кем каршы тора алсын?! Кайнап торган ачуына кем түзсен?! – Ут ялкыныдай ябырылган ачуыннан Аның кыялар җимерелә!
Үкереп-үкереп елагыз, чөнки Раббы көне якын! Кодрәт иясе җибәргән һәлакәт булып килә ул!
Раббы бары тик Үзенә тугры булуны таләп итә, Ул – үч ала торган Аллаһы. Раббы – үч алучан; ярсуыннан кайнап, Үзенең дошманнарыннан үч алыр, Үзенә каршы килүчеләргә ачу саклар.
Алар андагы бар үлән-чирәмне, басудагы бар игенне ашап бетерде.
Ә яманнар юк ителер, гөнаһ юлындагылар илдән куылыр.
Шуңа күрә аңа бер көндә бәла-казалар – үлем, хәсрәт, ачлык киләчәк. Ул утта яндырылачак, чөнки аны хөкем итүче Раббы Аллаһы кодрәтле!»
Күкләр Хуҗасы Раббының ярсуы ил-җирне көйдерә: халык утка азык була, туган туганны кызганмый.
Раббы көнендә булачак сугышта нык торыр өчен, сез, дивардагы җимерекләр янына барып, Исраил хакына диварны төзекләндермисез.
Нинди дәһшәтле көн! Раббы көне җитеп килә, ул инде бик якын! Кодрәт иясе бу көнне һәлакәт яудырачак!
Су бастырып, Ниневәне Ул тәмам җимерәчәк, дошманнарын Аның караңгылык йотачак.
Менә, Раббы көне якынлаша; ул көнне сездән талап алган байлыкны күз алдыгызда бүлешерләр.
Чөнки һәр тәкәббер вә горур, югары күтәрелгән бәндәгә Күкләр Хуҗасы Раббының көне киләчәк, һәм шулчак алар түбәнсетеләчәк!
Чөнки Раббының үч алу көне, Сионны рәнҗеткән өчен түләү елы җитте.
Шулай, Мин үч алу көнен билгеләп куйган идем, һәм менә халкымны коткару елы килеп җитте.
«Әйдәүче артыннан бакчаларга табынырга бару өчен, изгеләштерү йоласын үтәп, үзләрен пакьләгән, дуңгыз ите, күсе кебек төрле хәрәм нәрсә ашаган кешеләр һәммәсе бергә һәлак ителәчәк, – дип белдерә Раббы. –
Чөнки Раббының караңгы, төксе көне инде бик якын – халыкларга кайгылы ел җитеп килә.
Сионда быргы кычкыртыгыз, халык өстенә афәт ябырылуын Минем изге тавымда игълан итегез. Бу җирдә яшәгән һәркем куркудан тетрәнеп торсын – Раббы көне җитеп килә, ул инде бик якын!
Раббының ярсуы кайнаган көндер бу. Кайгы вә газап, бөлгенлек вә җимерелү, караңгылык вә зольмәт көне, болыт каплаган кара көн,