2 Раббы әйтә: «Шәрә тау өстендә байрак күтәрегез, хакимнәр капкасыннан керсеннәр өчен, гаскәрләргә каты итеп кычкырып кул болгагыз.
Чөнки Син – сыену урыны минем өчен, дошманнарым каршында ныклы кальга манарасы.
Дошман бүген үк Нобта торачак, йодрыгы белән Сион тавына, Иерусалим калкулыгына янаячак.
Халыкларга байрак күтәрер Ул, Исраилдән сөрелгәннәрне бергә туплар, куып таратылган Яһүдә кешеләрен дөньяның дүрт тарафыннан җыеп алыр.
Раббы Мисыр диңгезенең култыгын киптерер, Үзенең яндыргыч җилен җибәреп, Фырат елгасы өстендә кулын болгар да аны аяк киемен салмыйча кичә торган җиде инешкә бүләр.
Әй әһле җиһан! Әй җир йөзендә яшәүчеләр! Тауларда байрак күтәрелгәч – күрерсез, быргы кычкырткач – ишетерсез!
Ул көнне мисырлылар куркак хатын-кызга охшап калачак: Күкләр Хуҗасы Раббы аларга Үзенең кулын күтәрүгә тетрәнеп китәчәк.
Ашшур патшасы куркып качачак, дошман байрагын күреп, түрәләренең коты алыначак». Уты – Сионда, учагы Иерусалимдә булган Раббы сүзе бу.
Еракларда яшәүче халыкка Раббы билге бирәчәк, сызгырып, аны җир читеннән чакырачак – алар бик тиз вә тоткарлыксыз килеп җитәчәк.
«Халыкларга игълан кылыгыз, хәбәр итегез. Байрак күтәреп, яшерми-нитми шуны белдерегез: „Бабил алынды, Бәл мәсхәрәгә калды, Мардук аударып ташланды – Бабил потлары хур булды, җирәнгеч сыннары җимерелде!“ – дип әйтегез.
Менә, төньяктан бер халык килә; җир читеннән бөек кавем һәм күп кенә патшалар күтәрелеп чыга.
Бабил диварлары каршында байрак күтәрегез, сакчылар санын арттырыгыз, күзәтчеләр куегыз, һөҗүм итәргә әзер торыгыз! Раббы Үз ниятен гамәлгә ашырыр – Бабил халкы турында әйткәннәрен үтәми калмас.
Әй Бабил, син, таудай булып, бөтен дөньяны һәлак итәсең, шуның өчен Мин сиңа каршы күтәрелермен, – дип белдерә Раббы, – сиңа таба кулымны сузып, кыя башларыннан түбән таба тәгәрәтермен, янып күмерләнгән тау итәрмен сине.
Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Бабилнең калын диварларын нигезенә кадәр җимерерләр, биек капкаларын яндырырлар; шулай итеп, халыкларның тырышуы заяга китәр, кавемнәрнең хезмәтләре утка азык булыр!»