3 Раббыдан куркып, Аны хөрмәт итүдә ул шатлык табачак, кешенең тышкы кыяфәтенә карап хөкем итмәячәк, имеш-мимешләргә таянып хәл кылмаячак.
Әфәндем патшаның сүзләреннән соң күңелемнән мин, җаныма тынычлык иңәр, дигән идем, чөнки әфәндем патша, Аллаһының фәрештәсе сыман, яманны яхшыдан аера белә. Раббы Аллаң һәрчак юлдашың булсын!
– Бар, тынычлап өеңә кайт, синең хакта боерыгымны бирермен, – диде аңа патша.
Патша чыгарган әлеге хөкем бөтен Исраилгә мәгълүм булды. Шушы хәлдән соң халык патшага курку катыш хөрмәт белән карый башлады, чөнки, хакимлек итәр өчен, аңа Аллаһыдан зирәк гакыл иңгән булуын күрде.
Синең халкыңны дөрес хөкем итеп, яманнан яхшыны аера белер өчен, колыңа зирәк акыл бүләк итсәң иде; югыйсә Синең күп санлы халкың белән кем идарә итә алыр?!
Тел-аңкау азык тәмен тойган кебек, колак та һәр сүзне сынамыймы?!
Тел-аңкау азык тәмен тойган кебек, колак та сүзнең мәгънә тирәнлеген сыный.
син Раббыдан курку һәм Аны хөрмәт итүнең мәгънәсен аңларсың һәм Аллаһының асылына төшенерсең.
Шул чагында син тәкъвалык, гаделлек, намуслылык һәм һәртөрле игелекле юлның мәгънәсен аңларсың.
Ул – тормышыгызның ышанычлы Сакчысы, Коткаручы, зирәклек вә белемнең мул Чыганагы. Сезнең хәзинәгез – Раббыдан курку һәм Аны хөрмәт итү.
Бу җир аның Исраилдәге биләмәсе булыр. Минем хакимнәрем моннан ары Минем халкымны җәберләмәс, Исраил ил-йортындагы ыругларга калган җирдән файдаланырга мөмкинлек бирер.
Барлык халыклар арасында Раббы хөкем оештырачак, ерактагы көчле халыкларның дәгъваларын хәл итәчәк; һәм алар кылычтан – сука төрәне, ә сөңгедән урак ясаячак; бер халык икенчесенә кылыч күтәрмәячәк, һәм сугыш һөнәренә алар бүтән өйрәнмәячәк.
Гайсә исә үсте, акыл җыйды; һәм үскән саен, Аллаһының вә бәндәләрнең илтифатын ныграк казана барды.
Тышкы күренешкә генә карап хөкем итмәгез, бәлки дөрес хөкем итегез.
Каты азык исә өлкәннәр өчен: алар тормыш тәҗрибәсе аша үз хисләрен буйсындырганнар һәм яхшылык белән яманлыкны аерырга өйрәнгәннәр.
Әмма Раббы Шемуилгә: – Аның тышкы кыяфәтенә вә буй-сынына карама, Мин аны читкә тибәрдем, чөнки Минем караш адәм балаларыныкыннан үзгә: адәм баласы кешенең йөзенә бакса, Раббы исә кешенең йөрәгенә күз сала, – диде.