7 Җирегез ташландык хәлгә килгән, калаларыгыз көлгә әйләнгән; кырларыгыз уңышын күз алдыгызда чит-ятлар ашап ята – бар нәрсәгезне алар вәйран итте.
биләмә җиребез – читләргә, йортларыбыз ят кешеләргә күчте.
Арагыздагы килмешәкләр һаман сездән югары күтәрелер, ә сез һаман түбән төшәрсез.
Син белмәгән халык җиреңнең җимешләрен, эшләгәнеңне ашар, ә сине һәрвакыт кыерсытырлар һәм җәфаларлар гына.
Чит-ятлар аны егәреннән яздыралар – үзе моны сизми дә, башына чал төште – үзе моны абайламый да.
Елга-култыкларны корытып, Мисыр җирен Мин явызлар кулына бирәм, чит халыклар кулы белән бу җирне, андагы бар нәрсәне тар-мар итәм». Моны Мин, Раббы, әйттем.
Шуңа күрә Раббы Алласы Әхәзнең язмышын Арам патшасы кулына тапшырды, һәм арамиләр, аны тар-мар китереп, бик күп кешеләрен әсир төшереп Дәмәшкъкә алып киттеләр. Икенче бер вакытта Раббы Алласы аны Исраил патшасы кулына тапшырды, һәм ул Әхәзне тәмам туздырып бетерде:
Җил чәчкәнгә күрә, исраилиләр өермә урачак; үсеп утырган иген башакланмаса, он булмас, инде башаклана калса да, аны читләр ашар-йотар.
Акылыңа кил, Иерусалим! Юкса Мин синнән йөз чөерермен, сине чүлгә әйләндерермен, кеше яшәми торган җир итәрмен».
Исраилгә карап, дошманнары арысландай үкерә, яман тавыш белән ырылдый. Алар аның җирен чүлгә әйләндерде – Исраил шәһәрләре яндырылды, яшәргә кешеләре дә калмады.
Эдомның елгалары – сумалага, туфрагы күкерткә әйләнәчәк, җире янып торган сумала булачак,
Дошманнарының яу кырын таптаган итекләре вә канга буялган өс киемнәре утка азык булачак.
Мин шунда: – И Хуҗа-Хаким, бу хәл күпме дәвам итәр икән? – дип сорадым. Ул болай диде: «Шәһәрләр бушап, анда кешеләр яшәми башлаганга, йортлар кешесез калып, бу җир тәмам бушап калганга кадәр.
Бәрәннәр анда үз көтүлегендәге сыман йөрер, кәҗә бәтиләре хәрабәләр арасында утлар.
Күкләр Хуҗасы Раббының сүзләрен ишеттем мин: «Хак дөрестер, күп йортлар бушап калачак, зур вә матур йортларда яшәргә кеше булмаячак, – дип ант итте Ул. –
Сез дошманыгыз илендә әсирлектә булып, үз илегез ташландык хәлдә ятканда, кыр-басуларыгызда тынычлык хөкем сөрер – сез бирмәгән ял еллары хисабына җир рәхәтлек кичерер.
Үзегезне төрле халыклар арасына таратырмын һәм, кылычымны чыгарып, артыгыздан куармын – җирегез буш булыр, шәһәрләрегез җимерелер.
бөтен тирә-як күкерт һәм тоз яндырып бетергән бушлыкка әйләнер – анда берни чәчмәсләр дә, бернинди үсемлек тишелеп чыгып үсмәс тә. Ул җирләр Раббы ярсуыннан һәлак булган Сәдүм, Гамура, Адма һәм Сәбоим шәһәрләре кебек булыр.
Сион-кыз гына калды – йөзем бакчасындагы чатыр, кыяр түтәлендәге куыш, камалыштагы шәһәр кебек булды.
Иерусалим абынды, Яһүдә егылды, чөнки аларның сүзләре вә гамәл-эшләре Раббыга, Аның шөһрәтенә каршы юнәлгән.
Явызлык, төтен баганалары үрләтеп, чәнечкеле үләнне, куакларны, урман ешлыкларын яндыра торган ут кебек дөрли.
Җимерелеп бушап калган идең син, җирең таланган иде. Хәзер инде, Сион, халкың күплегеннән синдә кысан булачак, ә сине талаганнар синнән китәчәк.
Син ташландык идең, сине күрәлмадылар, синең аша беркем үтеп йөрмәде, әмма Мин сине мәңгегә горурлык һәм барлык буыннар өчен шатлык чыганагы итәчәкмен.
Раббы, Үзенең уң кулын – көчле кулын сузып, болай дип ант итте: «Синең ашлыгыңны дошманнарыңа ризык итеп бүтән бирмәм, хезмәт куеп тапкан шәрабыңны чит-ятлар эчмәс;
Синең изге калаларың чүлгә әйләнде; Сион чүлгә әверелгән, Иерусалим бушап калган.
Әнә, чытырманлыктан чыккан арыслан сыман, халыкларны кыручы үз урыныннан кузгалды. Ул синең җиреңне, Яһүдә, чүлгә әйләндерергә дип килә – синең шәһәрләрең җимереләчәк, кешесез калачак.
Яһүдә шәһәрләрендә һәм Иерусалим урамнарында сөенечле авазларны вә күңел ачуларны, кияү белән кәләшнең куанычлы тавышларын тыярмын, чөнки бу ил бушап калыр.
Шуңа күрә Минем ачу-ярсуым, кабынып, Яһүдә шәһәрләренә вә Иерусалим урамнарына ябырылды; хәзер алар, бүген күренгәнчә, хәрабәләр өеменә әверелгән, бушап калган».
Мин сине көнчыгыш халыкларына биләмә итеп бирәм; алар, чатырларын корып, синең җиреңә килеп төпләнерләр, җимешләреңне ашарлар, сөтеңне эчәрләр.
Илегездәге калаларны вәйран кылырмын, ныгытмаларыгызны җир белән тигезләрмен.
И шәһәр, әнә шуның өчен Мин сине тар-мар китерермен, гөнаһларың өчен вәйран итәрмен.