11 Минем исемем белән аталган йортны сез юлбасарлар оясы дип саныйсызмы? Мин барын да күреп торам! – дип белдерә Раббы. –
Үзең яшәгән күкләр киңлегеннән әлеге чит кешенең догаларына колак салып, аның гозерен үтәсәң иде. Шул чагында җирдә яшәүче бар халыклар Синең исемеңне белеп, Үзеңнең Исраил халкың кебек үк, Синнән куркып торырлар, мин салдырган ошбу йортның Синең исемне йөртүен белерләр.
Сез Минем хозурыма киләсез, әмма кем сорый сездән моны?! Минем ишегалларымны нигә таптап йөрисез?!
изге тавыма алып киләм һәм Үземнең гыйбадәтханәмдә сөенечкә күмәм. Мәзбәхемдә алар китергән тулаем яндыру корбаннарын вә бүтән корбаннарны Мин хуш күрермен. Минем йортым барча халыклар өчен дога кылу йорты дип аталыр».
Синең итәкләреңә бер гаепсез ярлы кешеләр каны ябышкан; әйтерсең, син аларны угрылык өстендә тоткансың. Шуңа да карамастан син:
Кем дә булса Мин күрмәстәй урында яшеренә аламыни?! – ди Раббы. – Күкне дә, җирне дә иңләп алмаганмы Мин?! Бу – Раббы сүзе».
Чөнки Ахаб белән Сәдыкыйя Исраилдә бик күп кабахәтлекләр эшләде: бүтән ирләрнең хатыннары белән зина кылды; гәрчә Мин аларга һичнәрсә сөйләргә кушмасам да, Минем исемнән пәйгамбәрлек итеп, ялган сүзләр таратты. Бу хакта мәгълүм Миңа – моңа Үзем шаһиттыр», – дип белдерә Раббы.
Шулай икән, ни өчен сез Минем исемгә багышланган йортка аяк басасыз, Минем алдыма килеп: ‘Без котылдык!’ – дип әйтәсез? Аннары шул ук җирәнгеч эшләрне дәвам итәр өченме?!
Минем алда син, телеңне озайтып, Миңа каршы сөйләүләреңне арттырдың, Мин боларны ишетеп тордым».
Колагыңны салып ишетсәң иде, и Аллам! Күзләреңне ачып, Синең исемне йөрткән шәһәрнең ташландык хәлгә килүен күрсәң иде! Үзебез тәкъва булганга түгел, бәлки Син искиткеч рәхимле булганга ялварабыз.
Гайсә аларга: – Изге язмада: «Минем Йортым дога кылу йорты дип аталыр», – дип язылган, ә сез аны юлбасарлар оясына әйләндерәсез! – диде.
Аннары Гайсә, халыкка гыйлем биреп: – Изге язмада: «Минем Йортым барча халыклар өчен дога кылу йорты дип аталыр», – дип әйтелмәгәнмени? Ә сез аны юлбасарлар оясына әйләндергәнсез! – диде.
Күгәрчен сатучыларга: – Боларны моннан алып китегез! Атамның йортын базарга әйләндермәгез! – диде.
Яратылганнар арасында Аллаһының күзеннән кача алырлык бернинди җан иясе юк, Аның алдында бар нәрсә ачык һәм ничек булса, шулай күренә. Без Аңа хисап бирергә тиешбез.