Иремия 5:7 - Изге Язма

⁷ «Ничек итеп ярлыкыйм ди Мин сине, Исраил?! Балаларың, Мине ташлап, ялган илаһлар белән ант итә. Мин аларның тамагын туйдырдым, ә алар уйнашлык иттеләр, өерләре белән фахишәләр йортына йөрделәр.

Иремия 5:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

II Елъязма 13:9

Сез Раббы руханиларын – Һарун угылларын вә левиләрне куып, чит халыклар сыман, үзегезгә руханилар билгеләп куйдыгыз. Бер баш үгез бозау һәм җиде баш сарык тәкәсе җитәкләп килеп, үзен рухани хезмәтенә багышларга теләгән һәрбер кеше сездә ялган аллаларның каһине була ала.

Әюб 31:12

Һәлакәт урынына җиткәнче көйдереп баручы, барлык уңышымны тамырына кадәр яндыручы ут булыр иде.

Зәбур 50:18

Теләсәң, мин Сиңа корбан китерер идем, тик Син аны теләмисең, тулаем яндыру корбаннарыннан һушланмыйсың.

Иремия 12:16

Әгәр шул чит халыклар Минем халкым юлыннан йөрсәләр, кайчандыр халкымны Багал белән ант итәргә өйрәткәнчә, «Раббы Үзе шаһиттыр!» дип, Минем исемем белән ант итсәләр, Минем халкым арасында урнашып калырлар.

Иремия 13:27

Мин синең уйнашлык итүеңне, дәртләнеп кешнәвеңне, кырларда, калкулыкларда оятсызланып фәхешлек кылуыңны күреп тордым. Кайгы сиңа, Иерусалим! Син пакьләнгәнче, күпме гомерләр үтәр икән әле?»

Иремия 16:11

Ә син аларга, Раббы болай дип әйтә, диген: «Сезнең ата-бабаларыгыз Мине ташлады; Миннән йөз чөереп, Канунымны инкяр итте, башка илаһларга иярде, аларга табынды һәм сәҗдә кылды.

Иремия 16:20

Адәм баласы үзенә илаһлар ясый аламы?! Ясаса да, алар бит чын Аллаһы түгел!» – дип әйтерләр.

Иремия 2:11

нинди дә булса бер халык үзенең илаһын, гәрчә ул чын булмаса да, башкага алыштырдымы икән?! Ә Минем халкым үзенең данын – үз Алласын – ярдәм күрсәтә алмаган нәрсәгә алыштырды!

Иремия 2:31

И-и бүгенге буын, Раббы сүзенә колак сал: әллә Мин Исраил өчен чүл яисә караңгылык иле идемме?! Нигә соң Минем халкым: „Без үзебезгә үзебез хуҗа, без инде Сиңа кайтмаячакбыз!“ – дип әйтә?

Иремия 23:10

Шулай, бу җир зиначылар белән тулган, шуңа күрә ул каргалган һәм елый; даладагы көтүлекләр корып бетте; пәйгамбәрләрнең бар белгәне – явызлык, көчләрен гаделсезлек юлында кулланалар.

Иремия 3:19

«Үзалдыма әйттем Мин: „Сине Үз балаларым исәбенә кертергә һәм гүзәл җирне, дөньядагы иң матур биләмәне сиңа бирергә шулкадәр теләгән идем. Син Миңа ‘Атам!’ дип дәшәрсең, Миннән йөз чөермәссең дип уйлаган идем.

Иремия 3:8

Миннән йөз чөергән Исраилне барлык фахишәлек гамәлләре өчен аерып җибәреп, аңа талак хаты тоттырганымны күреп торса да, хыянәтчел сеңлесе Яһүдә курыкмады, үзе дә аның артыннан китте һәм уйнашлык итте.

Иремия 7:9

Сез урлашасыз, үтерәсез, уйнашлык кыласыз һәм ялган антлар итәсез, Багалга багышлап, корбаннар яндырасыз, үзегез белми торган илаһлар артыннан барасыз.

Иремия 9:1

Башым – чишмә, күзләрем яшь чыганагы булса, яуда һәлак булган бичара халкымны кызганып, көн-төн елар идем.

Иремия 9:2

Әгәр чүлдә сыеныр урыным булса, халкымны калдырып китәр идем – алар һәммәсе дә – уйнашчылар, хыянәтчел кешеләр өере.

Кайгы җыры 3:42

Без гөнаһ кылдык, кирелек күрсәттек, һәм Син безне кичермәдең.

Яхәзкыл 22:11

Берсе, әшәкеләнеп, үз күршесенең хатыны белән йоклады; икенчесе, оятын җуеп, килене белән зина кылды; өченчесе үзенең кыз туганын, атасының кызын мәсхәрәләде.

Һошея 11:8

Әй Эфраим, ничек итеп ташлый алыйм сине?! Әй Исраил, ничек итеп синнән йөз чөерим?! Адмага каршы кылган эшне сиңа ничек кылыйм?! Сәбоимгә каршы эшләгәнне сиңа ничек эшлим?! Минем йөрәгем сиңа омтыла, Миндә сине кызгану тойгысы уяна.

Һошея 13:6

Мин ризыкландырганга, сез тук идегез, тамакларыгыз туйгач, сез тәкәбберләнеп китә һәм Мине оныта идегез.

Һошея 4:2

Антлар биреп тә, алдау, үтереш, угрылык, зиначылык хәттин ашты, бертуктаусыз адәм каны түгелә.

Һошея 7:4

Алар һәммәсе дә зиначылар; камыр кабарганчы, икмәкченең утын өстәми дә янып торган миче сыман һаман дөрләп торалар.

Левиләр 20:10

Кем дә булса якынының хатыны белән зина кылса, зина кылучы ир кеше дә, хатын да үлемгә тапшырылырга тиеш.

Амос 8:14

„И Дан, синең илаһың яшәсен!“ һәм „Беер-Шебаның зиярәтчеләр юлы яшәсен!“ дип, Самареянең пот-сыннары белән ант иткәннәр егылып калырлар һәм бүтән инде тора алмаслар!»

Сефания 1:5

Йорт түбәләрендә күк җисемнәренә табынучыларны, Раббыга сәҗдә кылып, Аның исеме белән һәм шулай ук Молых илаһының исеме белән да ант итүчеләрне,

Малахи 3:5

– Сезнең янга Мин хөкем итәр өчен киләчәкмен һәм сихерчеләргә, зина кылучыларга, ялган ант бирүчеләргә, ялланган эшчегә хезмәт хакы түләмәүчеләргә, тол хатын вә ятим баланы җәберләүчеләргә, читтән килгән кешеләрне рәнҗетүчеләргә һәм Миннән курыкмаучыларга каршы шаһитлык итәчәкмен, – ди Күкләр Хуҗасы Раббы.

I Көринтлеләргә хат 6:9

Явызлык кылучыларның Аллаһы Патшалыгына ия була алмаячакларын белмисезме әллә? Алданмагыз: азгыннар, потка табынучылар, зиначылар, җенси бозыклыкка бирелгәннәр, бер-берсе белән җенси мөнәсәбәткә керүче ирләр,

I Көринтлеләргә хат 8:4

Димәк, потларга корбан ителгән ризыкларны ашауга килгәндә, без шуны беләбез: потлар дөньяда бернәрсә түгел, һәм Аллаһыдан башка алла юк.

Гәләтиялеләргә хат 4:8

Элек, сез Аллаһыны белмәгәндә, чынлыкта илаһ булмаганнарга кол идегез.

Канун 32:15

Ешурун кабарынды, буйсынмый башлады, көрәйде, юанайды, симерде; үзен бар иткән Аллаһыны ташлады, үзен коткаручы Кыядан баш тартты;

Канун 32:21

Ялган аллаларга табынып, көнчелегемне кузгаттылар, пот-сыннары белән ачуымны китерделәр. Мин дә аларны халык дип саналмаганнар белән көнләштерермен, томана бер халык белән ачуларын китерермен.

Гыйбриләргә хат 13:4

Никахны һәрьяклап югары бәяләгез, никахыгыз чиста булырга тиеш, чөнки азгыннар һәм хыянәтчеләрне Аллаһы хөкем итәчәк.

Ягъкубтан хат 4:4

Аллаһыга тугры булмаганнар, сез дөньяны яратуның Аллаһы белән дошман булуга бәрабәр икәнен белмисезме әллә?! Дөнья белән дус булырга теләүче кеше Аллаһыга дошман була.

Ешуа 23:7

Әлегәчә сезнең арада яшәп калган халыклар белән катнашмагыз, аларның илаһларын телгә алмагыз һәм алар белән ант итмәгез, аларга гыйбадәт кылмагыз, баш ормагыз.