Иремия 4:2 - Изге Язма

² ант иткәндә, дөреслек, гаделлек вә тәкъвалык белән: „Раббы Үзе шаһиттыр!“ – дип әйтсәң иде. Шул чагында халыклар Минем фатихамны алырга омтылыр һәм Минем белән мактаныр иде».

Иремия 4:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Яратылыш 22:18

Минем өн-авазымны ишетеп, Мине тыңлаганың өчен, җир йөзендәге халыкларның һәммәсе синең токымың аша фатиха алачак, – диде.

III Патшалар 3:6

Сөләйман Аңа болай дип җавап кайтарды: – Үзеңнең колың Давытка – минем атама карата Син гаять мәрхәмәтле булдың, чөнки ул Сиңа тугрылык саклады, тәкъва һәм саф күңеле булды. Син аны олуг мәрхәмәтеңнән ташламадың, бүгенге көндә аның тәхетенә утыртыр өчен, аңа угыл бүләк иттең.

Зәбур 72:17

Аллаһының мөкатдәс ханәсенә кергәч кенә, яманнарны нәрсә көткәнен ачык аңладым.

Зәбур 99:4

Рәхмәтләрегезне укып узыгыз Раббы йортының капкасыннан, ишегалларына мактау сүзләре белән килегез, шөкрана итеп исемен данга күмегез!

Ишагыйя 45:23

Мин Үземнең бар булуым белән ант иттем, авызымнан бары тик дөреслек кенә, һич үзгәрмәс хак сүз генә чыкты: „Минем алда һәркем тез чүгәчәк, һәр тел Минем исем белән ант итәчәк!“

Ишагыйя 45:25

Ә Исраилнең барлык токымнары Раббы хакына акланачак һәм данга күмеләчәк!»

Ишагыйя 65:16

Шулай булыр: илдә үзенә фатиха сораган һәркем тугры Аллаһыга мөрәҗәгать итеп фатиха алыр, ант иткәндә, тугры Аллаһы белән ант эчәр, чөнки элеккеге кайгылар онытылыр, Минем күз алдымнан юкка чыгар».

Иремия 10:10

Раббы – бердәнбер хак Аллаһы! Ул – тере Аллаһы вә мәңгелек Патша! Аның ачуыннан җирләр селкенә, ярсуына халыклар түзә алмый.

Иремия 12:15

Йолкып алганнан соң, Мин аларны янә кичерермен, һәммәсен үз иленә, үз биләмәсенә кайтарырмын.

Иремия 12:16

Әгәр шул чит халыклар Минем халкым юлыннан йөрсәләр, кайчандыр халкымны Багал белән ант итәргә өйрәткәнчә, «Раббы Үзе шаһиттыр!» дип, Минем исемем белән ант итсәләр, Минем халкым арасында урнашып калырлар.

Иремия 16:19

Йа Раббым, минем кодрәтем, таянычым вә кайгы көнендә сыеныр урыным! Халыклар, җир читләреннән Синең яныңа килеп: «Безнең ата-бабаларыбыз фәкать ялган нәрсәләрне, бернигә яраксыз потларны гына мирас итеп алган.

Иремия 3:17

Ул чагында Иерусалимне Раббы тәхете дип атаячаклар; һәм барлык халыклар, Раббы исемен олылар өчен, Иерусалимгә җыелачак, алар инде үзләренең явыз вә үҗәт йөрәкләре кушканча эшләмәячәк.

Иремия 33:9

Җир йөзендәге барлык халыклар алдында Иерусалим Миңа шөһрәт, шатлык вә дан-шәрәфләр китерер. Иерусалимдә яшәүчеләргә кылган барча игелекле эшләремне вә аларга биргән иминлекне күреп, бу халыклар куркуларыннан калтырап төшәр.

Иремия 5:2

Шәһәр халкы: „Раббы Үзе шаһиттыр!“ – дип әйтсә дә, ант итүе ялган аның».

Иремия 7:5

Яшәү рәвешегезне дөресләгез, эш-гамәлләрегезне төзәтегез, бер-берегезгә карата гадел эш итегез,

Иремия 9:24

Әгәр мактана икән, Мине Раббы дип танып белүе белән, Минем күңелгә хуш килгән мәрхәмәт, гаделлек вә хаклыкка таянып эш итүем белән мактансын! Бу – Раббы сүзе».

Һошея 2:19

Мин сине мәңгелеккә Үземә ярәшермен, сине хаклык-гаделлек, рәхим-шәфкать вә мәрхәмәт илә Үземә ярәшермен.

Йоил 2:12

Раббы болай дип әйтә: «Хәтта бүген дә, чын йөрәктән тәүбәгә килеп, ураза тотып, елап һәм кайгырып, Миңа әйләнеп кайта аласыз!

Зәкәрия 8:8

аларны Иерусалимгә кайтарам, алар анда Минем халкым булып яшәр, ә Мин аларга тугрылыклы вә хак Аллаһы булырмын.

Малахи 1:11

– Кояш чыгышыннан кояш батышына кадәр Минем исем халыклар арасында бөек булыр! Бөтен җир йөзендә, Минем исемгә багышлап, хуш исле сумала-майлар көйрәтерләр, тиешле корбаннар китерерләр, чөнки Минем исем халыклар арасында олугланыр! – ди Күкләр Хуҗасы Раббы.

I Көринтлеләргә хат 1:31

Шулай итеп, Изге язмада язылганча: «Мактанучы кеше Раббы белән мактансын».

II Көринтлеләргә хат 10:17

Изге язмада язылганча: «Мактанучы кеше Раббы белән мактансын».

Гәләтиялеләргә хат 3:8

Изге язма, Аллаһының башка халыкларны иман аркылы аклаячагын алдан күреп, Ибраһимга: «Бар халыклар синең аша фатиха алачак» дигән Яхшы хәбәрне белдерде.

Канун 10:20

Раббы Аллагыздан куркып, Аны хөрмәтләгез, Аның Үзенә генә хезмәт итегез һәм Аңа сыеныгыз, Аның исеме белән ант итегез.

Канун 4:30

Башыгызга кайгы килгәч, шушы афәтләр сезгә ябырылгач, Раббы Аллагызга борылырсыз һәм Аның сүзенә колак салырсыз.

Канун 6:13

Раббы Аллагыздан куркып, Аны хөрмәтләгез, бары Аңа гына хезмәт итегез, бары Аның исеме белән генә ант итегез.

Филиппуйлыларга хат 3:3

Чын сөннәтлеләр – без, тән йолаларына таянучылар түгел, Аллаһыга Рухы белән гыйбадәт кылучылар һәм Мәсих Гайсә белән горурланучылар.

Рут 3:13

Бу төнгә биредә кал, ә иртәгә, әгәр ул туганың синең яклаучың булырга теләсә, бик яхшы, аның янына барырсың, әгәр инде теләмәсә, яклаучың мин булырмын – Раббы моңа Үзе шаһиттыр! Ә хәзер таңга кадәр шушында йокла.

I Патшалар 20:3

Әмма Давыт, ант итеп, болай диде: – Синең миңа карата булган илтифатың атаңа бик яхшы мәгълүм, шуңа күрә ул: «Йонатан, белеп, борчылып тормасын», – дип уйлыйдыр. Раббы да, син дә – шаһит: минем белән үлем арасында бары бер адым!