4 – Бу кешене үтерергә кирәк! Чөнки ул шундый сүзләре белән шәһәрдә калган гаскәриләрнең вә бар халыкның рухын төшерә. Бу кеше халыкка иминлек түгел, ә бәла-каза тели, – диделәр патшага.
Ахаб Ильясны күрүгә: – Син мине тагын таптың, и дошман! – диде. Ильяс исә аңа: – Таптым, чөнки син, Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылып, бөтен йөрәгең белән шуңа бирелдең, – дип җаваплады. –
Әмма аңа каршы фетнә оештырылды, һәм патша әмере нигезендә аны Раббы йортының ишегалдында таш атып үтерделәр.
Патшага мәгълүм булсын ки, Синең илеңнән безнең тарафка, Иерусалимгә килеп урнашкан яһүдиләр шул фетнәчел, юньсез шәһәрне яңадан кора башладылар, инде нигезләрен ныгытып, диварларын төзеп яталар.
«Кулларыннан эшләре төшәр, аны ахырына җиткерә алмаслар», – дип уйлап, алар безне куркытмакчы булдылар, ләкин мин: «Рухымны ныгыт!» – дип, Аллаһыга дога кылдым.
Ә Мисыр патшасы: – Муса, Һарун! Ни өчен халыкка эшләргә комачаулыйсыз? Барыгыз, эшләгез!
Раббы миңа болай дип әйтте: – Әй Иремия, Анатот халкы, сине үтерергә ниятләп, сиңа: «Раббы исеменнән пәйгамбәрлек кылма, юкса безнең кулдан һәлак булырсың!» – ди.
Син бит, Раббым, аларның мине үтерергә җыенуын беләсең. Гафу кылма җинаятьләрен, гөнаһларына күзеңне йомма! Ачуың кузгалган көндә җәзаңны бир аларга – Синең алда егылып ятсыннар!
Шуннан соң руханилар вә пәйгамбәрләр түрәләргә һәм барлык халыкка: – Бу кеше үлемгә хөкем ителергә тиеш, чөнки ул, үзегез ишетеп торганча, шәһәребезгә каршы пәйгамбәрлек итте, – диделәр.
Мин сезне сөргенлеккә куган шәһәргә иминлек теләгез, аның өчен Раббыга дога кылыгыз, чөнки шәһәрегез имин булганда, сез дә имин яшәрсез».
Сәдыкыйя патша, Иремиягә яшерен рәвештә ант итеп: – Безгә җан өргән Раббы Үзе шаһиттыр: мин сине үтермәм, үтерергә теләүче кешеләр кулына да бирмәм! – диде.
Әгәр түрәләр, синең белән сөйләшкәнемне ишетә калып: «Патшага нәрсәләр әйткәнеңне, аның сиңа нинди җавап биргәнен сөйлә безгә, яшермә, без сине үтермәбез», – дисәләр,
Безгә каршы сине Нерия углы Барух котырта; ул безне бабиллеләр кулына тапшырып кырып бетерергә яки Бабилгә сөрергә ниятләнә.
Синдәге башлыклар табышны ботарлаучы бүреләр кебек; хаксыз керем алыр өчен, кешеләрнең канын коялар, җаннарын һәлак итәләр.
Бәйт-Эл рухание Амасия Исраил патшасы Яробамга мондый хәбәр күндерде: «Исраил халкы арасында Амос сиңа каршы коткы тарата, сөйләгән сүзләре – җир күтәрмәслек!
– Бу Кешене без халкыбызны аздыручы дип таптык. Ул Үзен Мәсих, Патша дип атый һәм кайсарга салым түләүне тыя, – дип, Аны гаепли башладылар.
Аларны идарәчеләр янына китерделәр һәм: – Бу кешеләр – яһүдиләр. Алар безгә, римлыларга, кабул итәргә дә, башкарырга да ярамаган йолаларны вәгазьләп, шәһәрдә тынычсызлык тудыралар, – диделәр.
Рәсүлләрне тапмагач, Ясунны һәм кайбер башка имандашларны шәһәр башлыклары янына сөйрәп алып килделәр. – Бөтен җирдә чуалыш чыгарып йөрүчеләр монда да килгәннәр,
Бөтен дөньяда яшәүче яһүдиләр арасына фетнә салучы һәм Насара мәзһәбенең башлыгы булган бу кешене чумадай куркыныч дип таптык.
Хәер, без фикерләреңне үзеңнән ишетергә теләр идек, чөнки безгә билгеле булганча, һәркайда бу мәзһәбкә каршы сөйлиләр, – диделәр.