Иремия 3:4 - Изге Язма

⁴ Әле күптән түгел генә Миңа: «Атам! Син минем яшьлек дустым!

Иремия 3:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Зәбур 48:14

Ахмакларча үзенә ышанганнарның һәм шулар гамәлен хуплаганнарның язмышы шундыйдыр:

Зәбур 71:17

Патшаның исеме мәңге яшәсен, даны кояш гомередәй озын-озак булсын; исеме белән кавемнәр мөбарәк кылынсын, халыклар аны бәрәкәт иясе дип атасын.

Зәбур 71:5

Аның гомере, күктәге кояш вә ай гомередәй, буыннан-буынга дәвам итсен.

Гыйбрәтле сүзләр 1:4

гади кешегә – тапкыр булырга, яшь кешегә гыйлемдә һәм эш-гамәлдә үзенең сәләтен үстерергә ярдәм итәр.

Иремия 2:2

– Бар, Иерусалимгә ишеттер. Раббы болай дип әйтә, диген: «Мин синең яшь чактагы тугрылыгыңны, кәләш чагыңдагы мәхәббәтеңне, Минем артымнан ияреп, чүлгә, берни үсми торган кысыр җиргә барган чагыңны искә төшерәм.

Иремия 2:27

Агачка алар: „Син – минем атам“, – дип, ташка: „Мине син тудырдың“, – дип әйтәләр. Алар бит Миңа йөзләре белән түгел – аркалары белән борылдылар; әмма бәлагә тарыганда: „Килеп коткар безне!“ – диләр.

Иремия 3:19

«Үзалдыма әйттем Мин: „Сине Үз балаларым исәбенә кертергә һәм гүзәл җирне, дөньядагы иң матур биләмәне сиңа бирергә шулкадәр теләгән идем. Син Миңа ‘Атам!’ дип дәшәрсең, Миннән йөз чөермәссең дип уйлаган идем.

Иремия 31:22

Озак бәргәләнеп йөрерсеңме әле, юлдан язган кыз?! Раббы җирдә яңа бер нәрсә булдырды: хатын-кыз ирне яклый.

Иремия 31:9

Алар күз яшьләре түгә-түгә, ялынып-ялварып кайтырлар; Мин аларны ташкын сулар буеннан, абындырмыйча туры юлдан җитәкләп барырмын, чөнки Мин – Исраилнең Атасымын, ә Эфраим – Минем беренче углымдыр».

Һошея 2:15

Йөзем бакчаларын үзенә кайтарып бирермен һәм Ахор үзәнен аның өчен өмет капкасы итәрмен. Ул анда, Мисырдан чыккан көнендәге кебек, яшь чагындагы кебек, ягымлы сүзләремә җавап бирер.

Малахи 1:6

– Угыл – атасын, ә кол үзенең хуҗасын ихтирам итә. Әгәр дә Мин ата икәнмен, Миңа булган хөрмәт кайда? Әгәр дә Мин хуҗа икәнмен, кайда Миңа булган ихтирам? – ди Күкләр Хуҗасы Раббы. – Сез, руханилар, Минем исемне кимсетәсез һәм үзегез: «Ничек итеп Синең исемне кимсетәбез?» – дип сорыйсыз.

Малахи 2:14

һәм: «Ни өчен?» – дип сорыйсыз. Менә ни өчен: сез тормыш иптәшегезгә, үзегезнең хәләл җефетегезгә хыянәт иттегез, гәрчә сезнең һәм яшьлектә өйләнгән хатыныгыз арасында Раббы Үзе шаһит булса да.