Иремия 3:1 - Изге Язма

¹ Әгәр дә ире хатынын аерып җибәрсә, һәм ул бүтән ирнең хатыны була калса, беренче ир элекке хатынына кире кайта алмый! Югыйсә ошбу җир нәҗесләнер иде. Ә син, Исраил, күп сөяркәләр белән уйнашлык итеп, Миңа кире кайтырга җыенасыңмы? – дип белдерә Раббы. –

Иремия 3:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Зәбур 106:38

Раббы аларга фатихасын күндереп, алар үрчиләр, ишәяләр; мал-туарлары да кимеми.

Ишагыйя 24:5

Яшәүчеләр тарафыннан җир нәҗесләнгән, чөнки алар кануннарны санга сукмадылар, кагыйдәләрне хурладылар, мәңгелек Килешүне боздылар.

Иремия 2:20

Син инде күптән камытыңны сындырдың, сине бәйләгән бауларны өздең, „Сиңа хезмәт итмәячәкмен!“ – дидең. Һәр биек калкулыкта, киң ябалдашлы һәр агач астында фахишәлек иттең – башка илаһларга табындың.

Иремия 2:23

Син: „Мин пакьмен, Багалга иярмәдем!“ – дип, ничек әйтә аласың?! Үзәнлектә кылган гамәлләреңә кара, үзеңнең нәрсәләр эшләгәнеңне исеңә төшер. Юлларыңда уйнаклап, сикергәләп йөргән ана дөяне хәтерләтәсең син.

Иремия 2:7

Мин бит сезне, җимешләре белән туклансын, байлыгыннан файдалансын дип, уңдырышлы җиргә алып килдем. Ә сез, Минем җиремә кереп, аны нәҗесләдегез – биләмәмне чирканыч бер урынга әверелдердегез.

Иремия 22:20

«Бар, Иерусалим халкы, Ливан тау башына менеп кычкыр, егълавың Башаннан яңгырасын, Әбаримнән аваз сал, чөнки барча сөяркәләрең юк булды.

Иремия 3:22

Кире кайтыгыз, Миннән йөз чөергән балалар: Мин сезне мөртәтлектән дәвалармын!» «Менә, без Сиңа киләбез, чөнки Син – Раббы, безнең Аллабыз!

Иремия 3:9

Ачыктан-ачык фахишәлек итеп, бөтен илне нәҗесләде ул, таш вә агачка табынып, Миңа хыянәт итте.

Иремия 31:22

Озак бәргәләнеп йөрерсеңме әле, юлдан язган кыз?! Раббы җирдә яңа бер нәрсә булдырды: хатын-кыз ирне яклый.

Иремия 4:1

«Миңа әйләнеп кайтсаң иде, Исраил, кире кайтсаң иде, – дип белдерә Раббы. – Җирәнгеч потларыңны Минем күз алдымнан алып ташласаң, бүтән адашып йөрмәсәң,

Иремия 4:14

«Котылыр өчен, йөрәгеңдәге явызлыкны юып төшер, Иерусалим! Бозык уйлар кайчанга кадәр яшәр икән синдә? – ди Раббы. –

Кайгы җыры 1:2

Төннәрен ачыргаланып елый ул, күз яшьләре яңакларын юа, аның сөйгәннәре арасында юатучы да юк үзен; барлык дуслары хыянәт итте аңа, дошманына әйләнде.

Яхәзкыл 16:26

Үзеңнең күршеләрең – азгын Мисыр угыллары белән фәхешлек иттең, Минем ачуымны чыгарып, һаман күбрәк аза бирдең.

Яхәзкыл 16:30

Йөгәнсез фахишә кебек шушыларны эшләгәндә, йөрәгең бик тә көчсез булды синең! – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

Яхәзкыл 16:35

Шуңа күрә Раббы сүзен тыңла, фахишә!

Яхәзкыл 33:11

Әйт аларга: «Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм, – дип белдерә Хуҗа-Раббы, – Мин явыз кешенең үлемен түгел, ә бәлки аның яман юлдан чыгып исән калуын телим. Кире борылыгыз, яман юлыгыздан кире борылыгыз! Нигә үләргә сезгә, Исраил халкы?!»

Һошея 1:2

Һошеягә сүзен башлап, Раббы аңа: – Бар, үзеңә бер уйнашчы хатын һәм аның зинадан туган балаларын да ал, – диде.

Һошея 2:2

«Әнкәгезне шелтәләгез, чөнки ул Минем хатыным түгел, һәм Мин дә аның ире түгелмен. Йөзеннән үзенең азгынлыгын, күкрәгеннән фәхешлеген алып ташласын.

Михә 2:10

Барыгыз, китегез бу җирдән! Монда тынычлык булмаячак, чөнки сез бу урынны пычраттыгыз, һәм ул ташландык хәлгә киләчәк.

Зәкәрия 1:3

Шуңа күрә халыкка син, Күкләр Хуҗасы Раббы болай дип әйтә, диген: «Миңа кайтыгыз, һәм Мин сезгә йөзем белән борылырмын.

Маттай 5:31

Тагын: „Берәрсе хатынын аерып җибәрә икән, аңа талак хаты бирсен“, – дип әйтелгән иде.

Канун 22:21

ул вакытта әлеге хатынны атасы йортының ишегенә китерсеннәр, һәм шәһәр ирләре аны таш атып үтерсеннәр, чөнки, атасы йортында фәхешлек итеп, Исраилдә оят эш эшләгән ул. Үзегезнең арадан явызлыкны шулай юк итегез.

Хөкемчеләр 19:2

Әлеге кәнизәк аның белән ачуланыша да атасы йортына, Яһүдә Бәйт-Лехеменә кайтып китеп, дүрт ай шунда яши.