3 Икенче көнне Пашхур Иремияне богаудан чыгаргач, Иремия аңа: – Раббы сиңа «Пашхур» урынына «Магор-Миссабиб» дигән исем куша, – диде. –
Аллаһы Ибраһимга: – Хатының Сараяга да бүтән Сарая дип дәшмә, – диде. – Моннан соң аның исеме Сара булыр.
Моннан соң синең исемең дә Ибрам түгел, ә Ибраһим булыр. Чөнки Мин сине күп халыкларның нәсел атасы итәчәкмен.
Адәми зат: – Моннан соң синең исемең Ягъкуб түгел, ә Исраил булыр, – диде. – Чөнки син, Аллаһы һәм кешеләр белән көрәшеп, җиңүче булдың.
Шулай, мин үземнең пәйгамбәр хатыным белән якынлык кылдым, һәм ул, авырга калып, миңа угыл табып бирде. Раббы миңа әйтте: – Аңа Маһер-Шалал-Хаш-Баз дип исем куш,
ватык чүлмәкләр капкасы каршындагы Бен-Һинном үзәненә чык һәм Мин сиңа әйтәсе сүзләрне игълан ит.
Шундый көннәр килер: бу урынны инде Бен-Һинном үзәне йә Тофет дип түгел, ә Суеш үзәне дип атарлар, – ди Раббы. –
Бик күпләрнең яман телләнүен ишетәм мин: «Һәр тарафтан дәһшәт яный! Әләкләгез аның өстеннән, әләкләгез!» – диләр. Хәтта якын дусларым да сагалап йөри мине, абынганымны көтеп тора: «Бәлки, эләгер. Шунда аны тотып алырбыз, үчебезне кайтарырбыз!» – диләр.
Сефания рухани шушы хатны Иремия пәйгамбәргә кычкырып укып бирде.
Әмма ни күрәм Мин? – Алар куркып калдылар һәм кирегә борылдылар. Аларның иң көчле гаскәриләре тар-мар ителде, артларына да карамый качалар; һәр тарафтан дәһшәт яный! – дип белдерә Раббы. –
Кырга чыкмагыз, юлларда йөрмәгез, чөнки һәр тарафтан дошман кылычы һәм дәһшәт яный!» – дип әйтә.
Шундый көннәр җитәр: бу урынны инде Бен-Һинном үзәне йә Тофет дип түгел, ә Суеш үзәне дип атарлар, – ди Раббы. – Ул урында мәетләр күплегеннән каберләргә хәтта урын җитмәс.
Котымны алган кешеләрне Син, бәйрәмгә җыйгандай, бар тарафтан чакырып китердең – ачулы көнеңдә һичкем котыла алмады, һичкем исән калмады; мин табып үстергәннәрне дошманым кырып бетерде».
Буш күренешләр күргән һәм ялган күрәзәлек иткән пәйгамбәрләргә каршы юнәләчәк Минем кулым; халкым киңәшмәсендә алар булмаячак, Исраил халкы исемлегенә кертелмәячәк һәм Исраил җиренә аяк басмаячак; һәм сез Минем Хуҗа-Раббы булуымны белерсез.
Ул аларны тышкы якка алып чыкты. – Әфәнделәрем! Котылу өчен миңа нәрсә эшләргә кирәк? – дип сорады ул алардан.