Иремия 2:34 - Изге Язма

³⁴ Синең итәкләреңә бер гаепсез ярлы кешеләр каны ябышкан; әйтерсең, син аларны угрылык өстендә тоткансың. Шуңа да карамастан син:

Иремия 2:34 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

IV Патшалар 21:16

Яһүдә халкын гөнаһ юлына этәреп, аларны Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылырга мәҗбүр итеп кенә калмыйча, Менашше, өстәвенә бер гаепсез бәндәләрнең җанын кыеп, Иерусалимне канга батырды.

IV Патшалар 24:4

Раббы Менашшены гафу кылырга теләмәде, чөнки ул, бер гаепсез адәмнәрнең җаннарын кыеп, Иерусалимне канга батырды.

Чыгыш 22:1

Кем дә булса үгез яки сарык урлап суйса яки сатса, урлаган бер үгез өчен – биш үгез, ә бер сарык өчен дүрт сарык түләргә тиеш.

Чыгыш 22:2

Урлаган хайван бәясен түләргә тиеш ул. Әгәр аның бернинди мал-мөлкәте юк икән, коллыкка сатылырга тиеш. Әгәр урланган хайванны урлаучыда тере килеш тапсалар, урлаган кеше хайван хуҗасына урланган бер баш хайван өчен – үгезме, ишәкме, сарыкмы ул – икешәр баш итеп түләргә тиеш. Әгәр карак төнлә өйгә керергә маташканда бәреп үтерелә икән, аның үлемендә беркем дә гаепләнми; инде бу хәл көндез булса, аны үтергән кеше гаепле санала.

Ишагыйя 57:5

Имәннәр арасында, киң ябалдашлы һәр агач астында дәртегез котыра, тарлавыкларда, салынкы кыя ташлар астында балаларыгызны корбанга китерәсез.

Ишагыйя 59:3

Сезнең куллар канга буялган, бармакларыгыз гаеп эшләр белән нәҗесләнгән, авызыгыз – ялган, телегез гаделсезлек сөйли.

Ишагыйя 59:7

Аяклары явызлык кылырга йөгерә, гаепсез кешенең канын түгәргә ашыга; аларның уй-ниятләре бозык, йөргән юлларында талау вә җимерү генә.

Иремия 19:4

Иерусалим халкы Миннән ваз кичте, бу урынны нәҗесләде. Алар үзләре белмәгән, ата-бабалары һәм Яһүдә патшалары да белмәгән чит-ят илаһларга корбаннар яндырдылар, шушы урында бер гаепсез кешеләрнең канын койдылар;

Иремия 2:33

Сөяркәләр табуда нинди оста син! Иң бозык хатын да синнән өйрәнә алыр иде.

Иремия 6:15

Кабахәтлек эшләгәч, ояламы соң алар?! – Юк, оялмый да, кызармый да! Шуның өчен алар егылганнар арасына егылачак, Мин җәза биреп, алар һәлак булачак!» – ди Раббы.

Иремия 7:31

Бен-Һинном үзәнендәге Тофет калкулыгында корбан китерү урыннары ясадылар, шунда угыл вә кызларын утта яндырдылар. Мин аларга аның ише әмер бирмәгән, андый нәрсә акылыма да килмәгән иде!

Иремия 7:6

читтән килгәннәрне, ятимнәрне вә толларны кысмагыз, бу җирдә гаепсез кешеләрнең канын түкмәгез, үзегезгә зыян китереп, бүтән илаһларга иярмәгез,

Иремия 8:12

Кабахәтлек эшләгәч ояламы соң алар?! – Юк, оялмый да, кызармый да! Шуның өчен алар егылганнар арасына егылачак, Мин җәза биреп, алар һәлак булачак!» – ди Раббы.

Кайгы җыры 1:9

Итәгенә нәҗес ябышса да, киләчәген кайгыртмады ул; аның түбән тәгәрәве коточкыч булды, һәм һичберкем аны юатмады. «Йа Раббым, күр минем газапларны, күз сал – дошманнарым тантана итә!» – ди Иерусалим.

Кайгы җыры 4:14

Алар, сукырлар сыман, урамнарда адашып йөри хәзер, канга буялып нәҗесләнеп беткәннәр, киемнәренә орынырга һичкем кыймый.

Яхәзкыл 20:31

Корбаннар китереп, угылларыгызны ут аша үткәреп, сез үзегезне бүгенге көнгә хәтле барлык потларыгыз белән нәҗесләндерәсез, шуннан соң Мин сезгә киңәш биримме, Исраил халкы?! Үземнең бар булуым белән ант итәм: Миңа сорау бирергә рөхсәт итмәм сезгә, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

Яхәзкыл 22:25

Синең хакимнәрең, үкерә-үкерә табышын ботарлаган арыслан сыман, кешеләрне ашыйлар, аларның мөлкәтен вә кыйммәтле әйберләрен талап алалар, тол хатыннарның санын арттыралар.

Яхәзкыл 23:45

Тәкъва ирләр аларга хөкем оештырыр; аларны зина кылучы һәм кан коючыларны хөкем иткән кебек хөкем итәрләр, чөнки алар зиначылар, һәм куллары да канлы.

Яхәзкыл 24:7

Чөнки шәһәр халкы бөтен кешенең күз алдында шәрә кыяда кан койды; җиргә түгелсә, тузан белән капланыр иде ул.

Яхәзкыл 9:9

Раббы миңа әйтте: – Исраил белән Яһүдә йортының гөнаһлары бик зур, бу җир кан белән сугарылган, шәһәрдә бер тамчы да дөреслек юк; алар: «Раббы бу җирне ташлады, Раббы берни күрми», – диләр.