4 Яһүдә патшасы Хизәкыйя углы Менашшеның Иерусалимдә кылган гамәлләре өчен аларны җирдәге барлык патшалыкларга коточкыч мисал итәрмен.
Җирдәге барлык патшалыклар өчен алар коточыргыч, җирәнгеч бер нәрсәгә әйләнерләр. Үзем куып җибәргән барлык урыннарда алар хурлыкка калырлар, афәт билгесе буларак телгә керерләр, адәм мыскылы вә каһәр иясе булырлар.
аларны кылыч, ачлык вә үләт зәхмәте белән эзәрлекләрмен – җирдәге барлык патшалыклар өчен алар коточыргыч бер нәрсәгә әйләнер. Үзем куып җибәргән бар халыклар арасында аларны шом сала торган каһәр иясе итәрмен, хурлыкка төшереп, адәм мыскылына калдырырмын.
Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Котларын алып таласыннар өчен, аларга каршы халыкны җыеп китер.
Раббы сезне дошманнарыгыздан җиңдерер; аларга каршы бер юлдан барсагыз, алардан җиде якка таралып качарсыз. Сезнең бәла-казаларыгызны күреп, җир йөзендәге барлык халыклар куркуга калырлар.
Шуңа күрә Раббы болай ди: „Сез, Мине тыңламыйча, туганнарыгызга, якыннарыгызга ирек бирмәдегез. Шуның өчен, – ди Раббы, – хәзер сезгә Мин ирек бирәм: кылычтан, үләт зәхмәтеннән яки ачлыктан кырылу иреге бирәм! Мин сезне җирдәге барлык патшалыклар өчен коточыргыч үрнәк итәм.
Менашше, исраилиләрнең күз алдыннан Раббы сөреп җибәргән халыкларның әшәке гадәтләренә ияреп, Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылды.
Үзегезне төрле халыклар арасына таратырмын һәм, кылычымны чыгарып, артыгыздан куармын – җирегез буш булыр, шәһәрләрегез җимерелер.
Иерусалим зур гөнаһ кылды, шуңа күрә күңел кайтаргыч бер нәрсәгә әйләнде; аңа дан җырлаучылар мыскыл белән карый хәзер, чөнки аның шәрәлеген күрделәр; ул үзе дә авыр сулый, читкә борылып, йөзен яшерә.
Аларны үзләре дә, ата-бабалары да белмәгән халыклар арасына таратам, артларыннан кылыч җибәреп, тәмам кырып бетерәм.
Раббы сезне җирнең бер кырыеннан икенче кырыена кадәр, чит халыклар арасына таратыр, сез анда ни үзегез, ни ата-бабаларыгыз белмәгән, агачтан һәм таштан ясалган башка илаһларга табынырсыз.
Тәхеткә утырганда, Менашшега унике яшь булып, Иерусалимдә ул илле биш ел дәвамында идарә итте. Аның әнкәсе Хепсибаһ исемле иде.
Тәхеткә утырганда, Менашшега унике яшь булып, Иерусалимдә ул илле биш ел дәвамында идарә итте.
Сез: «Ни өчен угыл атасының гөнаһлары өчен җавап бирми?» – дип сорыйсыз. Чөнки углы дөрес вә гадел гамәлләр кыла, Минем барлык кагыйдәләремне саклап, аларны үти; шуңа күрә ул һичшиксез яшәячәк.
чөнки алар, Минем күземә ятышсыз күренгән гамәлләр кылып, ата-бабалары Мисырдан чыкканнан бирле бүгенге көнгәчә ачуымны китерәләр.