Иремия 14:3 - Изге Язма

³ Түрәләр хезмәтчеләрен суга җибәрә, хезмәтчеләр сусаклагыч янына килә, ләкин анда су юк, буш савытларын күтәреп, алар кире әйләнеп кайта, чарасызлыктан аптырап, куллары белән башларын каплый.

Иремия 14:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

II Патшалар 15:30

Давыт исә Зәйтүн тавына күтәрелүендә булды; күз яшьләре түгә-түгә ул һаман алга барды, аның башы бөркәүле, аяклары ялангач иде; юлдашларының да башы бөркәлгән булып, һәркайсы зар елап алга атлады.

II Патшалар 19:4

Патша исә кулы белән йөзен каплаган килеш: – Абшалум углым! И-и углым, углым, и-и Абшалум! – дип такмаклый-такмклый, иңрәп елый бирде.

III Патшалар 17:7

Күпмедер вакытлар узгач, әлеге инеш кипте, чөнки җиргә яңгыр яумады.

IV Патшалар 18:31

Хизәкыйяне тыңламагыз, чөнки Ашшур патшасы болай ди: «Минем белән солых төзегез, минем якка чыгыгыз; шул чагында һәркем үз йөзем куагының, үз инҗир агачының җимешен ашар, үз коесының суын эчәр.

Эстер 6:12

Мәрдәкәй янә сарай капкасы төбенә әйләнеп кайтты. Һәмән исә, оятыннан башын каплап, өенә ашыкты.

Әюб 6:20

Ләкин аларның көткәннәре акланмас, коры елга үзәненә килеп җитәрләр дә котлары очар.

Зәбур 40:14

Исраилнең Раббы Алласына әзәлдән мәңгелеккәчә мактау-шөкерләр яусын! Амин, амин!

Иремия 14:4

Яңгыр яумаганга, җир яргаланып беткән, шуңа күрә игенчеләр дә, аптырап, куллары белән башларын каплый.

Иремия 15:18

Нигә минем сызлануым басылмый, яраларым төзәлми икән? Минем өчен шулай ышанычсыз инеш, корыган чишмә булырсың микәнни Син?»

Иремия 2:13

Минем халкым ике яман эш эшләде: Мине – терек су чыганагын ташлады һәм су җыярга үзенә таш кыяда чокырлар ясады, ләкин алар ярылып, анда су тормас булды.

Иремия 2:37

Син Мисырдан да башыңны тотып китәчәксең, чөнки син өмет баглаганнардан Раббы баш тартты – алардан бернинди ярдәм булмаячак сиңа».

Иремия 20:11

Ләкин Раббы, пәһлевандай сугышчы сыман, һаман янәшәмдә; шуңа күрә эзәрлекләүчеләр абыныр, мине җиңә алмас. Маташулары барып чыкмагач, алар мәсхәрәгә калыр, һәм бу хурлыклары мәңге онытылмас.

Иремия 3:3

Шуның өчен җиргә яңгырлар яумады, хәтта язын да яңгырлар булмады. Ләкин шул чагында да синең йөзең фахишәнеке кебек иде, шул чагында да оялуны белмәдең син.

Кайгы җыры 4:4

Имчәк баласының, тамагы кибеп, аңкавына теле ябыша; балалар икмәк сорый, ләкин һичкем аларга берни бирми.

Һошея 2:3

Югыйсә Мин аны шәрә калганчы чишендерермен, дөньяга туган көнендәге сыман ялангач итәрмен, Мин аны чүл сыман, коргаксыган җир сыман итәрмен; сусыз интектереп үтерермен.

Йоил 1:20

Хәтта кыргый җанварлар да ялвара Сиңа, чөнки агымсулар кибеп-корыды, көтүлекләр эсселектән көйде.

Амос 4:7

Уракка төшәргә өч ай калганда, яңгыр бирмәдем сезгә; бер шәһәрдә яудырсам, икенчесендә яудырмый идем; бер урында басулар суга туенса, икенче урында сусызлыктан корып кибәр иде.

Амос 4:8

Су эчәр өчен, кешеләр, каңгырып, бер шәһәрдән икенчесенә йөрер, әмма анда да сусыннары басылмас иде. Тик шунда да сез Миңа килеп сыенмадыгыз! – ди Раббы. –

Зәкәрия 14:17

Җирдәге халыкларның берәрсе, Патшага – Күкләр Хуҗасы Раббыга сәҗдә кылыр өчен, Иерусалимгә килмәсә, аларның илендә яңгыр яумас.