2 Мин, Раббы кушканча, билбау сатып алдым һәм аны билемә буып куйдым.
Бөтен йөрәгең белән Раббыга сыен, үз белдегеңә таянма.
Аңарчы Амотс углы Ишагыйя аша Раббы болай дип әйткән иде: – Бар, билеңә ураган тупас тукымаларыңны, аягыңдагы сандалыңны салып ташла. Ишагыйя нәкъ шулай эшләде, шәрә килеш вә яланаяк йөри башлады.
Аннары миңа тагын Раббы сүзе килеп иреште:
Ә син исә, адәм углы, Мин сиңа әйткәннәрне тыңла; шул фетнәчел йорт сыман үҗәт булма; авызыңны ач та Мин сиңа бирәчәк ризыкны йот.
Яхъяның өстендә дөя йоныннан хәстәрләнгән кием, ә билендә күн каеш иде. Ашаган ризыгы саранча һәм кыр балы булды.
Әмерләремне үтәсәгез, сез – Минем дусларым.