2 Син аларны утырттың, һәм алар тамыр җибәрделәр, үсеп киттеләр, инде җимеш бирәләр. Исемеңне алар телләреннән төшермиләр, ләкин күңелләре Синнән ифрат ерактыр.
Шәһәрдә – үлеп ятучылар ыңгыраша, яралылар ярдәмгә чакыра, ләкин Аллаһы аларның дога-гозерләренә игътибар итми.
Мин күрдем ки, аңгыраның тамырлары тирәнәеп өлгерми, көтмәгәндә йортына ләгънәт ябырылып төшә.
Хуҗа-Хаким болай ди: «Бу халык Мине телдә генә хөрмәтли, Минем яныма килүе сүздә генә, аның йөрәге Миннән ерак; бу халыкның Миңа табынуы кешеләр арасында кабул ителгән кагыйдәдән генә килә.
Сине утырткан Күкләр Хуҗасы Раббы Үзе үк сине юк итәргә әмер бирде, чөнки Исраил вә Яһүдә халкы Багал хөрмәтенә корбаннар китереп явызлык кылды һәм шуның белән Раббының ачуын чыгарды.
Шулай, Исраилнең хыянәтчел сеңлесе Яһүдә бөтен йөрәге белән Миңа борылмады, ул Миңа кире кайткан булып кыланды гына. Бу – Раббы сүзе.
Шуңа күрә Раббы сиңа болай дип әйтергә боера: «Менә, Үзем төзегәнне Мин Үзем җимерермен, утыртканымны йолкып алырмын, һәм бөтен җирдә шулай булыр!
Минем халкым, гадәттәгечә, синең каршыңа утырып, сүзләреңне тыңлый, әмма аларны үтәми. Аларның телендә ялагайлану, ә йөрәкләре хәрәм малга тартыла.
Ихлас йөрәктән Миңа сыгынмыйча, түшәгендә зарланып-ахылдап кына ята. Икмәк вә яңа шәраб сораганда, үзенә җәрәхәт сала, Миңа каршы хәйлә-мәкер кора.
Синең саф күзләрең явызлыкка карарга теләми, нахак эшне күрәлмыйсың Син. Ник алайса мәкерле бәндәләргә чыдап торасың һәм явызлар үзләреннән тәкъварак булганнарны йотып бетергәндә дәшмисең?
«Бу халык Мине телдә генә хөрмәт итә, ә йөрәге Миннән ерак.
Ул аларга болай дип җавап бирде: – Икейөзлеләр сез! Ишагыйя пәйгамбәр үзенең язмаларында сезнең хакта, алдан күреп, дөрес әйткән: «Бу халык Мине телдә генә хөрмәт итә, ә йөрәге аның Миннән ерак.
Алар, Аллаһыны беләбез, дип ышандыралар, әмма эшләре белән Аңардан ваз кичәләр. Алар әшәке, тыңлаусыз һәм һәртөрле игелекле эш өчен файдасыз.