1 Әй Исраил халкы, Раббының сезгә әйткән сүзләрен тыңлагыз!
Әмма Михая сүзен дәвам итте: – Шулай итеп, Раббы әйткәннәрне тыңлап бетер. Мин Үз тәхетендә утыручы Раббыны күрдем, Аның уң һәм сул ягында бөтен күк гаскәре басып тора иде.
Хактыр: бу дөньяга мин гаепле булып туганмын, ана карынында ук гөнаһлы булганмын.
Раббы сүзен тыңлагыз, Сәдүм җитәкчеләре! Аллабызның канунына колак сал, Гамура халкы!
Шуңа күрә, әй сез, мәсхәрәләп көлүчеләр, Иерусалимдә бу халык өстеннән хакимлек итүчеләр, Раббы сүзен тыңлагыз!
Шулай итеп, Аллаһыны кем белән чагыштыра, нинди зат белән тиңләштерә аласыз?!
Исраил Патшасы Раббы, аны йолып алучы Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Мин – беренче һәм соңгысымын, Миннән башка икенче бер алла юк!
Раббы болай ди: «Чит халыклар юлыннан бармагыз, күк галәмәтләреннән алар сыман курыкмагыз.
Әй Ягъкуб йорты, Исраил халкының барлык кабиләләре, Раббы сүзен ишетегез!
«Давыт патша тәхетендә утыручы Яһүдә патшасы, Раббы сүзен тыңла! Синең белән бергә хезмәтчеләрең дә, халкың да – шушы капкалардан кереп-чыгып йөрүче бөтен кеше тыңласын!
сезгә әйтәм, әй Яһүдәнең исән калган халкы, Раббы сүзен тыңлагыз! Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы, болай ди: «Әгәр сез чынлап та „Мисырда яшибез!“ дип карар кылсагыз, шунда китеп урнашсагыз,
Мисыр, Яһүдә, Эдом, Аммон, Мәаб халкына һәм, чүлдә көн күреп, чигә чәчләрен кыручыларга җәза бирер көннәрем якынлаша, чөнки исраилиләрнеке кебек үк аларның да йөрәге сөннәтсездер.
Әй Исраил угыллары, Раббы сүзенә колак салыгыз; бу җирдә яшәүчеләрне Раббы хөкемгә тарта, чөнки биредә тугрылык та, мәрхәмәт тә, Аллаһыны танып белү дә юк.
Инде хәзер Раббы сүзен тыңла. Син: «Исраилгә каршы пәйгамбәрлек итмә, Исхак нәселенә каршы сөйләмә!» – дисең.
Шуның өчен дә Аллаһыга һәрвакыт рәхмәтләр әйтәбез: бездән ишеткән Аллаһы сүзен сез кешенеке итеп түгел, ә чынында ничек булса, шулай итеп, Аллаһы сүзе итеп кабул иттегез. Ул сүз сезгә, иман итүчеләргә, тәэсир итә.
Рухның бердәмлекләргә әйткәнен колагы булган ишетсен“».