18 Шундый көн килер: таулардан шәраб саркып, калкулыклардан сөт елгалары агып торыр, Яһүдә иленең бөтен елгалары су белән тулыр; Раббы йортыннан чишмә агып чыгып Шиттим үзәненә су биреп торыр.
аякларым сөттә коена, кыялардан миңа зәйтүн мае агып тора иде.
Ул безгә халыкларны буйсындырды, аяк астыбызга кавемнәрне чүктерде,
Шуңа күрә аны мисырлылар коллыгыннан азат итәргә дип иңдем: әлеге халыкны Мин, шул җирдән алып чыгып, иркен һәм уңдырышлы, сөт вә бал агып торган якларга алып барачакмын. Анда төрле халыклар: кәнганиләр, хиттиләр, амориләр, фәризиләр, хиввиләр һәм явүсиләр яши.
Һәр биек тау башыннан, һәр калкулыктан чишмәләр, ташкын сулар агып торыр. Зур кырылыш вакытында, манаралар ауганда булыр бу хәл.
аксак кеше болан кебек сикергәләп йөрер, телсез кеше шатлыгыннан җырлап җибәрер, чөнки чүлдә чишмәләр бәреп чыгар, далада ташкын булып су ага башлар,
чөнки сусаган туфракка – су, корыган җиргә ташкыннар-елгалар агызам Мин, Үземнең Рухымны нәсел варисларыңа, фатихамны балаларыңа яудырам.
Әй күкләр, хаклык-дөреслек яудырыгыз, өстән, болытлардан яусын ул. Җир өсләре ачылып китеп, котылу калкып чыксын, хаклык, шытып чыгып, аның белән бергә үссен. Моны Мин – Раббы бар иттем».
Раббы болай ди: «Әй сусаганнар, һәммәгез су янына килегез! Көмешегез булмаганнар, килегез, ризык алып ашагыз, килегез, көмеш түләмичә, бушлай гына шәраб вә сөт алыгыз!
Шунда сез аның күкрәк сөтен имәрсез, үзегезгә юаныч табарсыз, аның ташып торган муллыгыннан ләззәтләнерсез».
Алар, Сион тавына килеп, шатланып кычкырырлар, Раббының юмартлыгына – бодай, шәраб вә зәйтүн маена, сарыкларга, мал-туарга куанырлар. Аларның җаны мул итеп сугарылган бакча кебек булыр, һәм алар инде беркайчан да кайгы күрмәс.
Әй халкым, Мәаб патшасы Бәлакның ни кылырга ниятләгәнен һәм Бигур углы Билгамның аңа нәрсә дип җавап биргәнен исеңә төшер. Шиттимнән Гилгәлгә ясаган сәяхәтеңне хәтереңә ал һәм Раббының сиңа күпме яхшылыклар кылганын күрерсең».
Ул көнне Иерусалимнән тереклек сулары агып чыгар: агымның яртысы – көнчыгыш диңгезгә, икенче яртысы көнбатыш диңгезгә таба агар; җәен дә, кышын да шулай дәвам итәр.
Чатырларын корып Шиттимдә яшәгән вакытта, исраилиләрдән кайберәүләр Мәаб кызлары белән уйнашлык иттеләр.