11 Әй тирә-яктагы халыклар, ашыгыгыз, бергә тупланыгыз!“» Йа Раббым, батыр угылларыңны шунда алып бар!
Караңгы өртеп, Син төн ясыйсың да барлык урман җәнлекләрен аякка бастырасың:
Урман ешлыклары балта белән чабып аударылачак, Ливан Кодрәт Иясе кулыннан җиргә егып салыначак.
Үзем сайлап алганнарга Мин боерык бирдем – ачуымны гамәлгә ашырсыннар өчен, мәһабәтлегемә сокланучы гаскәриләремне чакырып алдым».
Шул чагында Раббы фәрештәсе, килеп, Ашшур гаскәре туктаган урында йөз сиксән биш мең кешене һәлак итте. Иртәгесен уянсалар – бөтен әйләнә-тирә мәет белән тулган.
Мин, бар халыкларны җыеп, Хөкем үзәненә китерермен һәм аларны Үземнең милкем Исраилгә каршы кылган гамәлләре өчен хөкемгә тартырмын, чөнки алар Минем халкымны төрле кавемнәр арасына тараттылар, җиремне үзара бүлгәләп бетерделәр,
Ләкин алар Раббы уйларын белмиләр, Аның ниятләрен аңламыйлар: Ул бит аларны, көлтә сыман сугу өчен, ындыр табагына җыеп китерде.
«Шулай, – ди Раббы, – Минем килүемне көтегез. Ул көнне Мин ганимәт җыярга чыгармын, чөнки Мин карар кылдым: халыкларны вә барча патшалыкларны бергә туплап, алар өстенә ярсуымны чәчәрмен, каһәремне яудырырмын; көнчелек утым бөтен дөньяны көйдереп бетерер».
ә сезгә, җәфа чигүчеләргә, һәм безгә тынычлык бүләк итә. Ул моны, Хаким Гайсә көчле фәрештәләре белән ялкынланып янып торган утта пәйда булып, күкләрдән төшкәндә эшләр. Хаким Гайсә Аллаһыны белмәүчеләрне һәм Үзе турындагы Яхшы хәбәрне тыңламаучыларны җәзага тартыр.
Артыннан ак атларга атланган һәм ак, чиста, нәфис җитен кием кигән күк гаскәрләре ияргән.