26 Туйганчы ашап-эчәрсез һәм Раббы Аллагызның исемен данларсыз: Ул сезгә гаҗәеп могҗизалар эшләде. Моннан ары Минем халкым беркайчан да хурлыкка калмас.
Алып килгән бүләгемне кабул итеп ал. Аллаһы миңа күп игелекләр насыйп итте, миндә бөтен нәрсә дә бар. Эсау бүләкне кабул иткәнчегә кадәр, ул шулай кыставыннан туктамады.
ныгытылган шәһәрләрне вә уңдырышлы җирләрне биләделәр, төрле мал-мөлкәт тулы йортларга, ташны чокып ясаган сусаклагычларына, йөзем вә зәйтүн бакчаларына, исәпсез-хисапсыз җимеш агачларына хуҗа булдылар. Алар Синең чиксез игелекле булуың аркасында ашап-эчеп тазардылар, рәхәт чиктеләр.
Җир йөзен Син, нык нигезгә урнаштырып, мәңге-мәңге какшамас иткәнсең,
Мазлумның ниятен алар юкка чыгарса да, Раббы аны Үзе яклыйдыр!
Гаепләремне мин таныйм, икърар итәм, гөнаһларым өчен хәсрәт чигәм.
Аллаһыга дан җырлагыз, исеменә мәдхияләр көйләгез, болытлар өстендә гизүчене олуглагыз! Раббы Аның исеме – тантана итегез Аның каршында!
Әйе! Тайгак юлга бастырасың Син аларны, һәлакәткә дучар итәсең.
Тәкъва кеше туйганчы ашар, ә яманның карыны ач калыр.
Килдем мин үз бакчама, сеңлем-кәләшем, мирра белән хуш исле үләннәр җыйдым, кәрәзле балдан авыз иттем, сөтемне дә, шәрабымны да эчтем. И дусларым, ашагыз! Эчегез, гашыйклар, туйганчы эчегез!
Әй Раббы, Син – минем Аллам! Сине зурлыйм, исемеңә рәхмәтләр юллыйм! Чөнки Син гаҗәеп эшләр башкардың, Үзеңнең күптәнге ниятеңне – дөрес вә ышанычлы ниятеңне тормышка ашырдың.
Шуңа күрә Ибраһимны йолып алган Раббы Ягъкубның йорты турында болай ди: «Ягъкуб нәселе бүтән оятка калмаячак, хурлыктан агарынмаячак!
Исраилне исә Раббы коткарыр, мәңгелеккә коткарыр! Сез гомердә дә оят вә хурлыкка калмаячаксыз!
Патшалар синең балаларыңны тәрбия кылыр, патшабикәләр исә балаларыңның сөт анасы булыр. Халыклар, маңгайлары җиргә тигәнче, сиңа баш ияр, аягыңдагы тузанны ялар. Шулвакыт син Минем Раббы булуымны аңларсың. Миңа өмет баглаганнар оятка калмаячак».
Курыкма, оятка калмассың! Рухыңны төшермә, чөнки син хурлык кичермәссең! Яшь чагыңдагы оятка калуларыңны онытырсың, тол хатын булып яшәгән вакыттагы хурлыгыңны бүтән исеңә дә алмассың!
Нигә сез ризык затыннан булмаган әйбер өчен көмеш сарыф итәсез, авыр хезмәт белән тапканыгызны тамак туйдырмый торган нәрсәгә алыштырасыз? Мине дикъкать белән тыңлагыз, һәм нигъмәтләрдән авыз итәрсез, сый-хөрмәттән ләззәт табарсыз!
Менә шул чагында җир үзенең җимешләрен бирер, һәм сез туйганчы ашарсыз; илегездә имин яшәрсез.
Мин сезнең икмәгегезне бетерермен; шунлыктан, икмәк пешерер өчен, ун хатынга бер мич җитәр, һәм икмәк үлчәп кенә бирелер; сез ашарсыз, әмма туймассыз.
Сезнең уңышыгыз шулчаклы мул булыр ки, ашлык сугу – йөзем җыяр вакыт, ә йөзем җыю – ашлык чәчәр вакыт җиткәнче дәвам итәр; һәм сез икмәкне туйганчы ашарсыз, үз җирегездә имин яшәрсез.
Син ашарсың, ләкин тамагың туймас, ашказаның һаман буш булыр. Байлыгыңны саклап калырга тырышырсың, ләкин саклый алмассың, саклап калдырганыңны исә кылычка тапшырырмын.
Ул көнне син, Иерусалим, Миңа каршы кылган гөнаһларың өчен оялмассың, чөнки Мин арагыздагы тәкәббер, һавалы адәмнәрне юк итәрмен. Минем изге тавымда син бүтән масаймассың.
Күкләр Хуҗасы Раббы, Үз халкын яклап, таш атучыларны тар-мар итәр, таптап китәр. Менә, Аның халкы шәраб эчеп исергәндәй шау-гөр килер, корбанлык малның каны белән тулган касә сыман булыр, мәзбәхнең почмаклары сыман канга манчылыр.
Нинди гүзәл, күркәм булыр алар! Икмәк егетләргә көч өстәр, шәраб кызларның күңелен күтәрер».
Изге язмада болай диелә: «Аңа ышанган кеше оятка калмас».
Ә өмет алдамый, чөнки Аллаһы Үзенең мәхәббәтен безгә бирелгән Изге Рух аша йөрәкләребезгә мул итеп яудырган.
Ә Изге язмада бу таш турында болай язылган: «Менә, Сионда кешеләрне абындыра торган бер таш, алар абынып егылачак бер кыя куям, әмма Аңа ышанган кеше оятка калмас».
Мин малларыгыз өчен кырларыгызда үлән үстерермен; һәрвакыт туйганчы ашарлык ризыгыгыз булыр».
Сез үзегез, угыл-кызларыгыз, ир һәм хатын-кыз колларыгыз, үз җирләре, биләмәләре булмаган һәм шәһәрләрегездә яшәгән левиләр белән бергә Раббы Аллагыз каршында куанырсыз.
сез аларны Раббы Аллагыз сайлаган урында, Раббы Аллагыз алдында угыл-кызларыгыз, ир вә хатын-кыз колларыгыз, сезнең белән бергә шәһәрләрегездә яшәүче левиләр белән ашарга тиешсез. Раббы Аллагыз каршында шулай иткәндә, эшләп тапканнарыгыз өчен куанырсыз.
Шушы урында, Раббы Аллагызның фатихасы белән эшләп тапканнарыгыз өчен сөенеп, Раббы Аллагыз каршында гаиләләрегез белән ашагыз һәм күңел ачыгыз.
Ашап туйгач, сезгә биргән шушы бәрәкәтле җир өчен Раббы Аллагызга рәхмәтегезне әйтегез.
Бу дөньяның байларын кисәт: алар тәкәбберләнмәсеннәр һәм ышанычсыз байлыкка түгел, хозурлану өчен безгә һәрнәрсәне мул итеп бирүче Аллаһыга өмет багласыннар.
Балаларым, Мәсих килгәндә, Аның алдында ышаныч белән оялмыйча басып тору өчен, Мәсихтә яшәгез.