21 Курыкма, җир, сөен вә күңел ач, чөнки Раббы бөек эшләр башкара!
Бу вакыйгалардан соң Раббы, Ибрамга күренеш иңдереп, болай диде: «Курыкма, Ибрам! Мин – синең калканың. Аласы бүләгең зур булыр».
Шанлы исеме мәңге мөбарәк булсын, бөтен җир йөзенә Аның дан-шөһрәте җәелсен! Амин, амин!
И Раббы Аллабыз, Син аларны җавапсыз калдырмый идең. Кырын эшләре өчен җәза бирсәң дә, аларны ярлыкаучы Аллаһы булдың Син.
Чүл, корып беткән җир шатланачак, дала сөенәчәк һәм чәчәк атачак. Нәркис кебек
Курыкма, чөнки Мин синең белән, аптырама, чөнки Мин синең Аллаң. Мин сиңа көч бирермен, ярдәм итәрмен, сине Үземнең җиңүче уң кулым белән яклармын.
И күкләр, сөенегез-гөрләшегез, чөнки моны Раббы эшләде! Җир тирәнлекләре, шатлыктан кычкырыгыз! Куанышып җырлап җибәрегез, таулар, урман вә андагы барлык агачлар, чөнки Раббы Ягъкубны йолып алды, һәм Исраилдә Ул Үзенең дан-шөһрәтен күрсәтәчәк!
Курыкма, оятка калмассың! Рухыңны төшермә, чөнки син хурлык кичермәссең! Яшь чагыңдагы оятка калуларыңны онытырсың, тол хатын булып яшәгән вакыттагы хурлыгыңны бүтән исеңә дә алмассың!
Шулай итеп, сез шат күңел белән юлга чыгарсыз һәм исән-имин кире кайтырсыз; таулар вә калкулыклар сезнең алда шатланып җыр сузар, кырдагы барлык агачлар кул чабар.
«Миңа мөрәҗәгать ит – һәм Мин сиңа җавап бирермен, син белмәгән бөек вә яшерен нәрсәләрне сөйләрмен».
Ул көнне Мин җавап бирермен, – дип белдерә Раббы, – Мин күкләргә җавап биреп дәшәрмен, һәм күк тә җир йөзенә җавап бирер;
Төньяктан килгән гаскәрне илегездән чыгып китәргә мәҗбүр итәрмен, сусыз чүлгә куып җибәрермен. Алдагы сафларны – көнчыгыш диңгезгә, арттагыларын көнбатыш диңгезгә олактырырмын – аларның мәетләреннән коточкыч сасы ис таралыр», – диячәк. – Бөек эшләр башкара Ул!
Туйганчы ашап-эчәрсез һәм Раббы Аллагызның исемен данларсыз: Ул сезгә гаҗәеп могҗизалар эшләде. Моннан ары Минем халкым беркайчан да хурлыкка калмас.
әмма бу көннәрдә исә Иерусалимгә вә Яһүдә йортына игелек күрсәтергә хәл иттем. Курыкмагыз!
Үткәннәр, сезгә хәтле булган заманнар, Аллаһы җирдә кешене бар иткән көннән алып, соңгы вакытлар турында сораштырыгыз, күкнең бер читеннән икенче читенә кадәр эзләп карагыз: кайчан да булса шушындый бөек эшләрнең булганы яки шуңа охшаган эшләрнең ишетелгәне булдымы икән?!
Хәзер карап багыгыз: Раббы сезнең күз алдында зур бер могҗиза күрсәтер.
Тик сез, Раббыдан куркып, Аны олылагыз, чын күңелдән, бөтен йөрәгегез белән Аңа табыныгыз; сезнең хакка кылган олуг гамәлләрен һәрчак истә тотыгыз.