Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Йоил 2:12 - Изге Язма

12 Раббы болай дип әйтә: «Хәтта бүген дә, чын йөрәктән тәүбәгә килеп, ураза тотып, елап һәм кайгырып, Миңа әйләнеп кайта аласыз!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Йоил 2:12
39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Әмма халык исәбен алганнан соң, Давыт, намусына көч килеп, Раббыга: – Әлеге гамәлем белән мин гөнаһ эш кылдым; шуның өчен бүген мин Сиңа, колыңның гөнаһын кичер, дип ялварам, чөнки зур ахмаклык эшләдем, – диде.


Шулай итеп, патша һәм аның түрәләре язган хатларны алып, атчабарлар бөтен Исраил вә Яһүдә җире буйлап таралды. Патша боерыгы буенча алар шушы сүзләрне игълан итте: «Исраилиләр! Ибраһим, Исхак вә Исраилнең Алласына – Раббыга – йөзегез белән борылыгыз, шул чагында Ул да сезгә – Ашшур патшалары кулыннан котылып калган халыкка таба борылыр.


күкләр киңлегеннән алар сүзенә колак салсаң иде дә Үз колларың – халкың Исраилнең гөнаһларын ярлыкасаң иде, аларны туры юлга күндереп, Үз халкыңа мирас итеп биргән җиргә яңгыр яудырсаң иде.


– Бар, Шушандагы барлык яһүдиләрне бергә җый да минем өчен ураза тотыгыз – өч тәүлек буена көндез дә, төнлә дә ашамагыз һәм эчмәгез. Шулай ук мин дә үземнең хезмәтче кызларым белән бергә ураза тотармын. Шуннан соң, гәрчә канунга каршы булса да, патша хозурына керермен. Әгәр инде һәлак булам икән – булырмын.


чөнки Раббы Мусага, исраилиләргә болай дип әйт, дигән: «Сез – үҗәт халык. Әгәр сезнең белән бергә бераз гына барсам да, сезне кырып бетерүем ихтимал. Барлык бизәнү әйберләрегезне салыгыз, сезнең белән нәрсә эшләргә кирәклеген Үзем карармын».


Ул көнне Хаким, Күкләр Хуҗасы Раббы, сезне еларга, кайгырырга, чәчләрегезне кырып, тупас тукымаларга төренергә чакырды.


Уразагызны ызгыш-талаш вә гаугада уздырасыз, рәхимсезләнеп башкаларга кул күтәрәсез. Ураза тотуыгыз әнә шул рәвешле булганда, догаларыгыз югарыда кабул кылынмас.


Кире кайтыгыз, Миннән йөз чөергән балалар: Мин сезне мөртәтлектән дәвалармын!» «Менә, без Сиңа киләбез, чөнки Син – Раббы, безнең Аллабыз!


Бәлки, алар Раббыга догаларын кылырлар, яман юлларыннан кире кайтырлар, чөнки Раббы бу халыкка Үзенең дәһшәт тулы ачу-ярсуын игълан итте.


«Миңа әйләнеп кайтсаң иде, Исраил, кире кайтсаң иде, – дип белдерә Раббы. – Җирәнгеч потларыңны Минем күз алдымнан алып ташласаң, бүтән адашып йөрмәсәң,


ант иткәндә, дөреслек, гаделлек вә тәкъвалык белән: „Раббы Үзе шаһиттыр!“ – дип әйтсәң иде. Шул чагында халыклар Минем фатихамны алырга омтылыр һәм Минем белән мактаныр иде».


Әйт аларга: «Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм, – дип белдерә Хуҗа-Раббы, – Мин явыз кешенең үлемен түгел, ә бәлки аның яман юлдан чыгып исән калуын телим. Кире борылыгыз, яман юлыгыздан кире борылыгыз! Нигә үләргә сезгә, Исраил халкы?!»


Шуннан мин, ураза тотып, тупас тукымага төренеп, башыма көл сибеп, догаларымны кыла-кыла, ялынып-ялварып, йөземне Хуҗа-Хакимгә, Аллаһыга юнәлттем.


Шулай булгач, Ягъкуб нәселе, үз Аллаңа кайт; игелек вә гаделлек синең юлдашың булсын, өметеңне һәрчак Аллаңа багла!


«Кулындагы ялган үлчәү белән сәүдәгәр алдарга ярата;


Самарея үзенә тиешле җәзаны алырга тиеш, чөнки үз Алласына каршы баш күтәрде ул. Аның халкы кылычтан һәлак булыр, балалары кырылып бетәр, авырлы хатыннарының карыннары икегә ярылыр.


«Әйдәгез, Раббыга кире кайтыйк! Ул безне яралады һәм савыктырыр да, Ул безне җәрәхәтләде һәм яраларыбызны бәйләр дә, – дип әйтер алар. –


Әй руханилар, кайгы киемнәре киеп яшь түгегез! Әй мәзбәх хезмәтчеләре, үкереп елагыз! Әй Алламның хезмәтчеләре, Аллаһы йортына килегез, тупас тукымага төренеп, шунда төн уздырыгыз, чөнки Аллаһы йортында икмәк вә шәраб бүләге китерү тукталды!


– Бу җирдә яшәүче бар халыктан вә руханилардан: «Җитмеш ел дәвамында елның бишенче һәм җиденче айларында кайгыга уралып ураза тотканда, сез уразаны Минем өчен тоттыгызмыни?!


– Шуңа күрә: «Безгә миһербанлы бул!» – дип, Аллаһыдан ялварып сорагыз! Тик сезнең кул белән шундый эшләр кылынганда, Ул сезгә игелекле була алыр микән?! – ди Күкләр Хуҗасы Раббы.


башта Дәмәшкъ һәм Иерусалим кешеләренә, аннары бөтен Яһүдия җирендә яшәүчеләргә, яһүди булмаган башка халыкларга вәгазь сөйләдем. Аларны тәүбә итеп Аллаһыга таба борылырга, тәүбә итүләрен күрсәтә торган эшләр кылырга чакырдым.


Раббы фәрештәсе әлеге сүзләрне исраилиләргә ирештергәч, халык кычкырып еларга тотынды.


Шуннан барча исраилиләр, аларның барлык гаскәрләре, Бәйт-Элгә килеп, кичкә кадәр авызларына ризык капмыйча Раббы алдында күз яшьләре түктеләр, Раббыга багышлап, тулаем яндыру һәм татулык корбаннары китерделәр.


Шунда Шемуил бөтен Исраил халкына болай дип мөрәҗәгать итте: – Әгәр сезнең Раббыга сыенуыгыз ихлас күңелдән булса, сез чит-ят илаһлардан һәм Ашторет сыннарыннан арынырга тиешсез. Күңелегезне Раббыга беркетеп, Аңа гына хезмәт итегез, шул чагында Ул сезне пелештиләр кулыннан йолып алыр.


Исраил халкы Миспага җыелды һәм, су чумырып алып, аны Раббы каршына китереп түкте. Шул көнне халык: «Раббы алдында гөнаһ эш кылдык без!» – дип такмаклый-такмаклый ураза тотты. (Шемуил Миспада Исраил угылларының хөкемчесе булды.)


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ