II Петердән хат 2:12 - Изге Язма

¹² Бу ялган өйрәтүчеләр үзләре аңламаган нәрсәне яла ягып гаеплиләр. Алар табигый теләкләренә буйсынып яшәгән, фәкать аулау һәм үтерелү өчен генә туган аңсыз хайваннар сыман. Алар хайваннардай юк ителәчәк.

II Петердән хат 2:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Зәбур 49:10

Чөнки урман җәнлекләре барысы Минеке, меңләгән тауларда утлап йөри торган хайваннар да Минеке.

Зәбур 94:8

«Мерибадагы кебек – теге чакны чүлдә, Массаһтагы кебек – ата-бабаларыгыздай каты күңелле булмагыз. Эшләгән эш-гамәлләремне күрә торып, алар анда Мине сынадылар, тикшереп карадылар.

Гыйбрәтле сүзләр 14:32

Яман кеше үз явызлыклары өчен тиешле җәзасын алмый калмас, ә тәкъва кешенең, җан биргәндә дә, котылуга өмете сүнми.

Иремия 10:21

Халыкның көтүчеләре мәгънәсез – Раббыдан киңәш сорамыйлар, шуңа күрә бер эшләре дә алга бармый, көтүдәге барлык маллары таралып беткән.

Иремия 10:8

Ул халыклар мәгънәсез вә ахмак – агач потлардан киңәш сорыйлар.

Иремия 12:3

Ә мине Син, Раббы, беләсең, күреп торасың, йөрәгемнең Сиңа нинди мөнәсәбәттә булуын сыныйсың. Инде ул яманнарны, сарыклар кебек, суемга куып алып кит, чалыр көн өчен аерып куй.

Иремия 4:22

«Минем халкым аңгыра, – ди Раббы, – алар Мине белми; ахмак бала сыман алар, акыллары җитми; явызлык кылырга оста, яхшылык кылу исә кулларыннан килми».

Иремия 5:4

Мин: «Болар – ярлы, надан кешеләр, Раббы юлын, үз Алласының канунын белмиләр, – дип уйладым. –

Яхәзкыл 21:31

ачуымны синең өскә яудырачакмын, сиңа утлы сулышымны өрәчәкмен, сине кешеләр үтерүдә тәҗрибәсе зур булган рәхимсез затлар кулына тапшырачакмын.

Яхъя 8:21

Гайсә аларга янә болай дип әйтте: – Мин китәм. Сез Мине эзләрсез, ләкин үз гөнаһыгыз белән үләрсез. Мин китәчәк урынга сез килә алмассыз.

Гәләтиялеләргә хат 6:8

Үзенең гөнаһлы табигатенә чәчүче аннан һәлакәт урыр, ә Рухка чәчүче Аңардан мәңгелек тормыш алыр.

Көлессәйлеләргә хат 2:22

Болар бары тик кеше уйлап чыгарган кагыйдәләргә, тәгълиматларга гына кагыла һәм аларның барысы да кулланганнан соң юкка чыга.

II Петердән хат 1:4

Шулай итеп, Ул безгә иң бөек һәм кыйммәтле вәгъдәләр биргән. Алар гамәлгә ашкач, явыз нәфесләр аркасында бозылган дөньядан котылып, илаһи табигатьтә катнаша алырсыз.

II Петердән хат 2:19

Алар теге кешеләргә азатлык вәгъдә итәләр, ә үзләре – бозыклык коллары, чөнки кеше нәрсәдән җиңелсә, шуның колы була.

Яһүдәдән хат 1:10

Алар исә үзләре аңламаган һәммә нәрсәне яманлыйлар, аңсыз хайваннардай табигый теләкләренә бирелеп яшиләр һәм нәкъ шул аларны һәлак итә дә.