7 Аллаһыга ихлас табынуга – туганнарча яратуны, туганнарча яратуга мәхәббәтне өстәгез.
Бер-берегезне туганнарча, эчкерсез яратыгыз, бер-берегезне уздырырга тырышып ихтирам итегез.
Шуңа күрә, җае чыккан саен, һәркемгә бигрәк тә имандашларга игелек эшлик.
Бу сыйфатларның барысына мәхәббәтне өстәгез, ул, һәммәсен берләштереп, камиллеккә илтә.
Сезгә карата булган мәхәббәтебез арткандай, Хакимебез бер-берегезгә һәм барлык кешеләргә карата мәхәббәтегезне дә арттырып мул итсен.
Карагыз аны, берәү дә явызлыкка явызлык белән җавап бирмәсен. Һәрвакыт бер-берегезгә һәм бар кешеләргә яхшылык эшләргә тырышыгыз.
Бер-берегезне туганнарча яратудан туктамагыз.
Хакыйкатькә итагать итеп, имандашларыгызны туганнарча яратыр өчен, җаннарыгызны пакьләдегез. Шулай булгач, бер-берегезне ихлас күңелдән яратыгыз!
Һәммә кешеләрне хөрмәт итегез, имандашларны яратыгыз, Аллаһыдан куркыгыз, патшаны ихтирам итегез.
Ниһаять, һәммәгез дә бер фикердә, миһербанлы, туган җанлы, шәфкатьле, тыйнак булыгыз.
Без үлемнән тормышка күчкәнебезне беләбез, чөнки имандашларыбызны яратабыз. Яратмаучы исә үлем хакимлегендә тора.
Без мәхәббәтне шулай танып белдек: Мәсих Үзенең җанын безнең өчен бирде. Без дә имандашларыбыз өчен үзебезнең җаныбызны бирергә тиешбез.
Менә безгә Аллаһы биргән әмер: «Аллаһыны яратучы кеше үзенең туганын да яратсын».