4 Шулай итеп, Ул безгә иң бөек һәм кыйммәтле вәгъдәләр биргән. Алар гамәлгә ашкач, явыз нәфесләр аркасында бозылган дөньядан котылып, илаһи табигатьтә катнаша алырсыз.
Алар – исраилиләр, Аллаһы аларны Үз балалары итте, Үзенең данын күрсәтте, алар белән килешүләр төзеде, Канун, гыйбадәт кылу тәртибе, вәгъдәләр бирде.
Аллаһының бөтен вәгъдәләре Гайсә Мәсихтә «әйе» дип раслана бит, шуңа күрә без, Аллаһыны данлау өчен, «амин»не дә Аның аша әйтәбез.
Без һәммәбез бөркәнчек ябылмаган йөзебез белән Раббының балкыган данын көзгедәй чагылдырабыз. Без балкыган данда бер дәрәҗәдән икенче дәрәҗәгә үзгәртеләбез һәм Раббыга охшаганнан-охшый барабыз. Моны Раббы эшли, ә Раббы ул – Рух.
«Шуңа күрә араларыннан чыгыгыз һәм алардан аерылыгыз, – ди Раббы, – нәҗес нәрсәгә кагылмагыз, һәм Мин сезне Үземә кабул итәчәкмен».
Вәгъдәләр Ибраһимга һәм аның токымына бирелгән булган. Монда күпләр турында әйтелгәндәй, «токымнарына» түгел, берәүгә генә «токымыңа» диелгән, ә ул – Мәсих.
Үзенең гөнаһлы табигатенә чәчүче аннан һәлакәт урыр, ә Рухка чәчүче Аңардан мәңгелек тормыш алыр.
Һәммәбез иманда һәм Аллаһы Углын танып белүдә бердәм булганга кадәр, бу шулай дәвам итәр. Шулай итеп, без иманда җитлеккән һәм Мәсихнең камиллеге дәрәҗәсенә ирешкән кешеләр булырбыз.
һәм яңа кеше булып киендегез. Яңа кешене яратучы Аллаһы, Үзен сезгә тагын да ныграк таныту өчен, сезне һәрвакыт Үзенә охшашлы итеп үзгәртеп тора.
Аталарыбыз безне берникадәр вакыт дәвамында үзләре иң яхшы дип тапкан чаралар белән тәрбияләделәр, ләкин Аллаһы, Үз изгелегенә катнаша алсыннар дип, безнең мәнфәгатьне кайгыртып тәрбияли.
Шуңа күрә Мәсих, беренче килешү вакытында кылынган гөнаһлардан кешеләрне Үз үлеме белән коткарып, Аллаһы тарафыннан чакырылганнар вәгъдә ителгән мәңгелек мирасны ала алсыннар дип, яңа килешүнең арадашчысы булды.
Аллаһы Ата Үз каршында саф, эчкерсез санаган табыну – ятимнәрнең, тол хатыннарның кайгылары белән уртаклашып, алар турында кайгырту һәм үзеңне, нәҗесләмичә, фани дөньядан саклау.
Гайсә Мәсихнең колы вә рәсүле Шимун Петердән Аллабыз һәм Коткаручыбыз Гайсә Мәсихнең хаклыгы аша алган кыйммәтле иманыбызга тиң иманны кабул итүчеләрнең барчасына сәлам.
Әмма без, Аллаһының вәгъдәсенә инанып, хаклык хакимлек итә торган яңа күкне һәм яңа җирне көтәбез.
Кайберәүләр озакка суза дип исәпләүләренә карамастан, Раббы Үзенең вәгъдәсен үтәүне озаклатмый. Киресенчә, Ул сезгә зур сабырлык күрсәтә, чөнки Ул беркемнең дә һәлак булуын теләми, барысының да тәүбәгә килүен тели.
Ул Үзе безгә вәгъдә иткән нәрсә – мәңгелек тормыш бу.
Газиз дусларым, без – хәзер Аллаһы балалары, әмма безнең нинди булачагыбыз әле билгеле түгел. Шуны беләбез ки: Мәсих күренгәндә, без Аңа охшарбыз, чөнки без Аны, чынлыкта ничек булса, шулай күрербез.