18 Гайсә белән изге тауда булганда, күкләрдән килгән бу авазны үзебез ишеттек.
Муса үзенең кайнатасы – Мидьян каһине Итероның вак терлекләрен көтә иде. Бервакыт ул, сарыкларын чүлгә алып китеп, Аллаһы тавы Хореб янына килеп чыкты.
– Якын килмә, – диде Аллаһы, – аяк киемеңне сал, чөнки син басып торган урын – изгедер.
Минем изге тавымда инде явызлыкка вә зыян-зарарга урын калмаячак, чөнки, диңгез су белән тулган кебек, бөтен җир Раббыны танып белү белән тулачак.
изге тавыма алып киләм һәм Үземнең гыйбадәтханәмдә сөенечкә күмәм. Мәзбәхемдә алар китергән тулаем яндыру корбаннарын вә бүтән корбаннарны Мин хуш күрермен. Минем йортым барча халыклар өчен дога кылу йорты дип аталыр».
Раббы болай ди: – Мин, яңадан Сионга кайтып, Иерусалимдә яшәячәкмен; Иерусалим – тугрылык шәһәре, һәм Күкләр Хуҗасы Раббының тавы Изге тау дип аталачак.
Бу тавышны ишетеп, шәкертләр йөзтүбән капландылар һәм нык куркыштылар.
Аңа җавап итеп, Раббы гаскәренең башлыгы: – Аяк киемеңне сал, чөнки син басып торган урын изгедер, – диде. Ешуа ул кушканча эшләде.