7 Алар барысы, мичтәй кызып, үз хакимнәренең гомерләрен кисәләр; аларның патшалары бер-бер артлы бәреп төшерелә, тик, ярдәм сорап, һичкем Миңа ялварып дәшми.
Яһүдә патшасы Аса хакимлегенең өченче елында Багша, Надабны үтереп, үзе аның урынына тәхеткә утырды.
Зимри исә, шәһәрнең алынганын күреп, патша сарае кальгасына кереп бикләнде һәм үзе артыннан патша сараена ут төртте. Гөнаһ эшләр эшләгән, Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылган һәм, Яробам юлыннан китеп, шул хилаф эшләре белән Исраил халкын да гөнаһ юлына этәргән өчен, ул шунда әҗәлен тапты.
Ахырда Омри яклы халык Гинат углы Тибни теләктәшләрен җиңеп чыкты, һәм, Тибни җан тәслим кылып, патша тәхетенә Омри утырды.
– Тереләй кулга алыгыз аларны, – дип боерды Еһү. Аларны тереләй кулга алдылар һәм кырык ике кешенең барысын да шунда – Бәйт-Гыкыд коесы буенда үтерделәр; алар арасыннан берсе дә исән калмады.
Әлеге хат килеп җитүгә, алар патша угылларының җаннарын кыйдылар һәм, җитмешенең дә башын кәрзингә салып, Еһү янына – Изрегылга озаттылар.
Явеш углы Шаллум Зәкәриягә каршы фетнә оештырды – халык алдында аның җанын кыйды да аның урынына тәхеткә үзе утырды.
Гәди углы Менахем, Тирсадан Самареягә килеп, Явеш углы Шаллумның җанын кыйды да аның урынына тәхеткә үзе утырды.
Пекахьянең дәрәҗәле бер түрәсе – Ремалия углы Пеках – аңа каршы фетнә оештырды: илле гилыгадлыны ияртеп, Самареядәге патша сарае кальгасына үтеп керде дә, патшаның, шулай ук Әргүб белән Ариенең җанын кыеп, үзе патша булып утырды.
Шулай булды ки, Элаһ углы Һошея көннәрдән беркөнне Ремалия углы Пекахка каршы фетнә оештырды – аңа һөҗүм ясап, аны үтерде дә тәхеткә үзе утырды. Бу хәл Яһүдә патшасы Уззия углы Иотам хакимлегенең егерменче елында булды.
әмма Еһү, кулына җәясен алып, Йорамның ике калак сөяге арасына төбәп атты, ук Йорамның йөрәген үтәли тишеп чыкты, һәм Йорам шунда арбасына ауды.
Еһү аларга: – Изебелне тәрәзәдән ташлагыз! – дип боерды, һәм тегеләр аның әмерен үтәде – Изебелнең каны диварларга, атларга чәчрәде; аннары Еһүнең аты аның гәүдәсен таптап үтте.
Денсезләрнең йөрәгендә ачу ярсый; Аллаһы аларны богаулап куйгач та, Аңардан шәфкать сорап ялвармыйлар.
Денсезләргә нәфрәт күзе белән карар, Аллаһыдан курыкканны хөрмәт итәр, үзенә зыян килсә дә, антында торыр.
Ә син, Ягъкуб, Миңа мөрәҗәгать итмәдең, син, Исраил, Миннән авырсындың.
Үзенә өмет тотканнарга шундый гамәлләр кылучы башка бер алла турында борынгы заманнардан бирле һичкемнең, бер колакның да ишеткәне, Сиңа охшаган алланы беркемнең күргәне булмады.
Без барыбыз да нәҗесләндек, бөтен тәкъва эшләребез – пычранган кием сыман; без барыбыз да яфрак кебек шиңәбез, гаеп эшләребез безне җил кебек себереп алып китә.
Синең исемеңне яд итүче юк, Сиңа ныгытып тотынырга омтылучы берәү дә юк; шуңа күрә Син йөзеңне бездән яшердең, безне гөнаһларыбыз баткагына батырдың.
Бу халык үзенә суккан Раббыга кайтмады, Күкләр Хуҗасы Раббыны эзләмәде.
Шушы җирне һәлак итмәс өчен, әлеге җир хакына алар арасыннан Мин дивар корырлык һәм Минем алга, дивар белән Минем арага басарлык кеше эзләдем, ләкин таба алмадым.
Муса канунында язылган бөтен бәла-казалар безнең өскә ишелеп төште; әмма без, гөнаһ кылудан туктамыйча, Раббы Аллабызның йөз нурын эзләмәдек, Аның хакыйкатен танымадык.
Кайда соң синең патшаң?! – Барлык шәһәрләреңдә хәзер сине ул коткарсын! „Безгә патша белән түрәләр бир!“ дип сораган хакимнәрең кайда?!
Шуннан Мин Үз урыныма кайтырмын, һәм алар үз гаепләрен таныганчы, кайгы-хәсрәткә чумып, ихлас күңелдән йөз нурымны эзли башлаганчы, шунда кала бирермен».
Исраилнең горурлыгы Исраилнең үзенә каршы шаһитлык итә. Шуңа да карамастан үзләренең Раббы Алласына әйләнеп кайтмый алар, Аның йөз нурын эзләми дә.
Ихлас йөрәктән Миңа сыгынмыйча, түшәгендә зарланып-ахылдап кына ята. Икмәк вә яңа шәраб сораганда, үзенә җәрәхәт сала, Миңа каршы хәйлә-мәкер кора.
Патшаларын ул Минем ризалыктан башка үзе куйды, җитәкчеләрен Миңа белдермичә сайлады; алтын-көмешеннән потлар ясап, һәлакәтен якынайтты.
Җинаять кылырга ниятләгән, түшәгендә явызлык корып яткан һәм, кулларында көч булганга, таң атуга шуны гамәлгә ашырган бәндәләргә – кайгы!