Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Һошея 3:4 - Изге Язма

4 Әнә шулай итеп, Исраил угыллары да байтак вакытлар дәвамында патшасыз, җитәкчесез, корбансыз, таш баганасыз һәм йорт илаһларысыз яшәячәк.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Һошея 3:4
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Сарыкларның йонын кыркырга дип, Лабанның утлауга киткән чагы иде. Рахилә, атасының юклыгыннан файдаланып, аның потларын да үзе белән алды.


Рахилә исә потларны дөясенең ияре астына яшереп, өстенә менеп утырган иде. Рахилә чатырында никадәр актарынса да, Лабан үзенең илаһларын таба алмады.


Хөкемдарлык тәхетеннән Яһүдә һич төшмәс! Хуҗасы килгәнчегә кадәр, аның хөкемдарлык таягын кулдан ычкындырмас! Ил-халыклар аңа буйсынырлар.


Өстенә руханиларның җитен киемен кигән Давыт үзе исә ару-талу белмичә Раббы алдыннан биеп-сикереп барды.


Раббы йортында рухани Хилкыйя тапкан китаптагы Канун таләпләрен үтәр өчен, Йошия патша әрвахлар чакыручы адәмнәрне, тылсымчыларны, шулай ук йорт сыннарын, потларны, Яһүдә һәм Иерусалим җирендә табылган бөтен җирәнгеч әйберләрне юкка чыгарды.


һәм Азария, Аса каршына чыгып, болай диде: – Тыңлагыз мине, Аса һәм Яһүдә белән Беньямин халкы! Раббыга сыгынып яшәгән чакта, Ул һәрчак сезнең юлдашыгыз булыр; әгәр Аның йөз нурын эзләсәгез – табарсыз; ә инде Аңардан йөз чөерсәгез, Ул да сездән йөз чөерер.


Алар менә нинди киемнәр әзерләргә тиеш: рухани күкрәкчәсе, эфод, япанча, бизәкләп тукылган күлмәк, чалма һәм пута. Туганың Һарунга һәм аның угылларына изге киемнәр әзерләсеннәр, шуннан соң алар Миңа рухани булып хезмәт итә алырлар.


Осталар эфодны алтын җепләрдән, зәңгәр, җете кызыл вә кызыл төстәге йоннан һәм нәфис җитеннән әзерләсеннәр – аны оста итеп чиксеннәр.


Шәһәр капкалары җиргә батып керде, Раббы аларның бикләрен ватып-җимереп ташлады. Сион патшасы, аның түрәләре, сөрелеп, чит халыклар арасында яшәп калды. Раббы кануны инде өйрәтелми, Сион пәйгамбәрләренә дә Раббыдан күренешләр ирешмәс булды.


Һәм аның кәүсәсеннән чыккан ут җимешләрне яндырды, хөкемдар таягы булырдай нык ботаклар анда калмады». Кайгы җыры бу һәм кайгы җыры булып җырлансын да.


Сез: „Чит халыклар кебек булачакбыз, башка кавемнәр кебек, агач белән ташка табыначакбыз“, – дисез, ләкин сезнең уегызга килгән нәрсә тормышка ашмаячак.


Чөнки Бабил патшасы, фал ачар өчен, ике юл чатында туктап калыр: укларын селкетер, потларыннан сорар, җәнлек бавырына карап фал ачар.


ачуымны синең өскә яудырачакмын, сиңа утлы сулышымны өрәчәкмен, сине кешеләр үтерүдә тәҗрибәсе зур булган рәхимсез затлар кулына тапшырачакмын.


Аның гаскәре, Изге йорт ныгытмасын яулап алып, аны нәҗесләр: көндәлек корбан китерүләрне туктатыр һәм Изге йортны вәйран хәлгә китерүче нәҗес бер нәрсә кертеп урнаштырыр.


Көндәлек корбан китерүләр туктатылып, Изге йортны вәйран хәлгә китерүче нәҗес бер нәрсә кертеп урнаштырылганнан соң, бер мең дә ике йөз туксан көн үтәр.


Әлеге хаким, бик күп халыклар белән җиде елга килешү төзеп, килешенгән вакытның яртысы җиткәнче үк, корбан-бүләкләр китерүне туктатыр һәм Изге йортка нәҗес бер нәрсә кертеп урнаштырыр. Бу хәл Изге йортны вәйран итүче хакимнең алдан билгеләп куелган һәлакәтенә кадәр дәвам итәр.


Кайда соң синең патшаң?! – Барлык шәһәрләреңдә хәзер сине ул коткарсын! „Безгә патша белән түрәләр бир!“ дип сораган хакимнәрең кайда?!


Ачуым чыккан чакта, Мин сиңа патша бирдем, ачуым ташыганда, аны кире алдым.


Мин аның күңел ачуларын, барлык тантаналарын, яңа ай һәм шимбә көннәрен – барча бәйрәмнәрен юкка чыгарырмын.


Йортларыгыздагы пот-сыннар сезне алдый, күрәзәчеләр буш нәрсәләр күрә, ялган төшләр сөйли, юк нәрсәләр белән кешеләрне юата. Шунлыктан кешеләр адашкан сарыклар сыман каңгырып йөри, көтүчесез интегә.


Ул көнне потларның исемнәрен бу җирдән юк итәчәкмен, инде аларны бүтән искә алмаячаклар; ялган пәйгамбәрләрне вә әшәке рухны да җир өстеннән юкка чыгарачакмын.


берәүләр кылычтан узар, икенчеләрне, әсир итеп, барча халыклар арасына таратып-сибәрләр; һәм ят халыклар дәвере тәмамланганчы, алар Иерусалимне таптап йөрерләр.


Ә алар: – Алып кит Аны, олаксын! Хачка кадакла! – дип кычкырдылар. – Патшагызны кадаклыйммыни?! – диде Пилат. Баш руханилар: – Безнең кайсардан башка патшабыз юк, – дип җавап бирделәр.


Әгәр дә без, хакыйкатьне танып белгәннән соң, аңлы рәвештә гөнаһ кылуыбызны дәвам итәбез икән, гөнаһлардан инде бернинди корбан да йолып ала алмас.


Михә исемле бу адәмнең гыйбадәтханәсе булып, ул үзенә эфод белән йорт илаһларының сыннарын юнәтеп алды да угылларының берсен руханилыкка багышлады.


теге вакытны Лаишка күзәтче булып килгән биш ир-егет үзләренең кардәшләренә: – Беләсезме, әлеге йортларның берсендә эфод, йорт илаһларының сыннары, пот һәм коеп эшләнгән санәм бар. Уйлагыз әйдә: алар белән нәрсә эшлибез? – диде.


Гидеон әлеге алтыннан эфод эшләтте дә үзенең шәһәре Офрада урнаштырды, һәм исраилиләр, Раббыга тугрылык сакламыйча, шуңа табына башладылар. Гидеон һәм аның токымы өчен эфод тозакка әйләнде.


өстенә эфод киеп йөрүче Шилоһтагы Раббы рухание Ахия дә биредә иде. Әлеге Ахия, Икәбүднең ир туганы Әхитүб углы булып, Икәбүд – Пинхәс, Пинхәс исә Элинең углы иде. Йонатанның киткәнен беркем белми калды.


Чөнки үҗәтлек, сихер кебек үк, зур гөнаһтыр, карышу да потка табынудай яман нәрсәдер. Син Раббының сүзләрен санга сукмагач, Раббы да сине патша буларак танырга теләми.


Үсмер бала Шемуил исә, өстенә җитен эфод киеп, Раббыга хезмәт итүендә булды.


– Имәннәр үзәнендә син җиңгән пелешти Галиатның кылычы бар биредә. Әнә, эфод артында, киемнәргә төреп куелган. Теләсәң, шуны ал. Биредә бүтән кылыч юк, – диде рухани. Давыт аңа: – Бир миңа шуны. Аңа тиң булырдай бүтән корал юктыр, – диде.


Шуннан патша теге Дүәгкә: – Бар, руханиларны син үтер! – дип боерды. Эдоми Дүәг китте дә руханиларны үтерде; ул көнне Дүәг җитен эфод киюче сиксән биш ир затының гомерен кисте.


Әхимәлик углы Абъятар, Кыгыйләгә Давыт янына качкан чакта, үзе белән эфодын да алып килгән була.


Шаулның явыз нияте Давытка мәгълүм булуга, рухани Абъятарга ул: – Эфодыңны алып кил әле, – диде; аннары, Раббыга мөрәҗәгать итеп: – И Раббы, Исраил Алласы, синең колыңа хәбәр килеп иреште: Шаул, Кыгыйләгә килеп, минем аркада шәһәрне тар-мар итәргә җыена икән.


Әмма аның бөтен өмете Раббыда – Үз Алласында иде. Әхимәлик углы булган Абъятар руханига: – Эфодны алып кил әле, – диде ул. Абъятар аңа эфодны алып килде, һәм Давыт: – Гаиләләребезне куып алып киткән дошман чирүен эзәрлекләп чыгыйммы? Куып җитә алырмынмы мин аларны? – дип, Раббыга мөрәҗәгать итте. Раббы аңа: – Эзәрлекләп чык, куып җитәрсең һәм гаиләләрегезне азат итәрсең, – диде.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ