Һошея 2:3 - Изге Язма

³ Югыйсә Мин аны шәрә калганчы чишендерермен, дөньяга туган көнендәге сыман ялангач итәрмен, Мин аны чүл сыман, коргаксыган җир сыман итәрмен; сусыз интектереп үтерермен.

Һошея 2:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Чыгыш 17:3

Әмма сусаудан газапланган кешеләр Мусаны битәрләделәр: – Нигә син безне Мисырдан алып чыктың? Балаларыбыз һәм терлекләребез белән бергә сусызлыктан үтереп бетерер өченме?!

Ишагыйя 33:9

Җир кайгыра, кибә; Ливан оятка калган, сулган, Шарон үзәне чүлгә охшап калган, Башан белән Кәрмилнең яфраклары коелган.

Ишагыйя 47:3

Тәнең ачылыр синең, хәтта оят җирең дә күренеп торыр. Үчемне алырмын, беркем Миңа комачауламас!»

Ишагыйя 64:10

Синең изге калаларың чүлгә әйләнде; Сион чүлгә әверелгән, Иерусалим бушап калган.

Иремия 12:10

Көтүчеләр өере, йөзем бакчаларымны харап итеп, биләмәмне таптап бетерде, гүзәл җиремне буш чүлгә әйләндерде.

Иремия 13:22

Син үзеңнән: «Нигә болар башыма төште икән?» – дип сорасаң, җавап мондый булыр: «Бихисап күп гөнаһларың өчен итәгең күтәрелгән синең, үзең хур булгансың».

Иремия 13:26

Әнә шуның өчен итәгеңне йөзеңә каплармын – хур итәрмен Мин сине.

Иремия 14:3

Түрәләр хезмәтчеләрен суга җибәрә, хезмәтчеләр сусаклагыч янына килә, ләкин анда су юк, буш савытларын күтәреп, алар кире әйләнеп кайта, чарасызлыктан аптырап, куллары белән башларын каплый.

Иремия 17:6

Чүлдә үскән чәнечкеле куак кебек булыр ул: яхшылыкның килгәнен күрми калыр, даладагы корып кипкән урыннарда, тоз баскан, кеше яшәми торган җирдә көн күрер.

Иремия 2:31

И-и бүгенге буын, Раббы сүзенә колак сал: әллә Мин Исраил өчен чүл яисә караңгылык иле идемме?! Нигә соң Минем халкым: „Без үзебезгә үзебез хуҗа, без инде Сиңа кайтмаячакбыз!“ – дип әйтә?

Иремия 2:6

Ата-бабаларыгыз: „Безне Мисыр җиреннән алып чыгып, чүл-сахрадан, чокыр-чакырлы, кибеп корыган, караңгы, беркем йөрмәгән һәм яшәмәгән җирдән алып барган Раббы кайда?“ – дип сорамадылар.

Иремия 22:6

Яһүдә патшасының сарае турында Раббы болай ди: «Минем өчен син Гилыгад җире, Ливан тау башлары сыман матурсың; ләкин ант итеп әйтәм: Мин сине – чүлгә, ташландык шәһәргә әйләндерермен.

Иремия 4:26

уңдырышлы җирләр чүлгә әйләнгән, Раббының ачу-ярсуыннан андагы барлык шәһәрләр җимерелгән.

Иремия 51:43

Шәһәрләре коточкыч нәрсәгә – как җиргә, чүлгә, һичкем яшәми торган, кеше үтеп йөрми торган урынга әйләнде.

Иремия 51:5

Чөнки Исраил вә Яһүдәне үз Алласы, Күкләр Хуҗасы Раббы, ялгыз калдырмады, гәрчә Исраилнең изге Заты алдында җирләре гөнаһка баткан булса да.

Яхәзкыл 16:22

Барлык шушы әшәкелекләрне эшләгәндә, фәхешлек иткәндә, син үзеңнең яшь вакытыңны – кан эчендә тыпырчынган, шәрә, киемсез чагыңны исеңә дә төшермәдең.

Яхәзкыл 19:13

Ә хәзер аны чүлгә, коры вә сусыз җиргә күчереп утырттылар.

Һошея 13:15

Эфраим үз туганнары арасында мул җимешле булса да, чүлдән күтәрелеп, көнчыгыштан Раббының җиле килер һәм Эфраимнең чишмәләрен киптереп, коеларын корытып бетерер, хәзинәдәге барлык зиннәтләрен очыртып алып китәр».

Һошея 2:10

Хәзер Мин аны сөяркәләре күз алдында шәрә калганчы чишендерермен, беркем дә аны Минем кулдан йолып ала алмас.

Ачылыш 17:16

Син күргән ун мөгез һәм җанвар фахишәгә нәфрәтләнәчәк һәм аны бөлгенлеккә төшерәчәк, ялангач калдырачак, аның тәнен ашаячак һәм аны утта яндырачак.

Хөкемчеләр 15:18

Шимшонның бик нык эчәсе килде, һәм ул ялынып-ялварып Раббыга өн салды: – Син миңа, Үзеңнең колыңа, шушы бөек җиңүне бүләк иткәч кенә, мин, үлеп китеп, шул сөннәтсезләр кулына эләгермен микәнни?