9 Раббы Һошеягә: – Аңа Ло-Амми дип исем куш, – диде, – чөнки сез Минем халкым түгел, Мин дә сезнең Аллагыз түгелмен.
Раббы миңа әйтте: – Алдыма Муса белән Шемуил килеп басса да, бу халыкка карата җаным эремәс. Куып җибәр аларны Минем күз алдымнан!
Икенче көнне Пашхур Иремияне богаудан чыгаргач, Иремия аңа: – Раббы сиңа «Пашхур» урынына «Магор-Миссабиб» дигән исем куша, – диде. –
Әмма шулай да исраилиләрнең саны диңгез комыдай үлчәп тә, исәпләп тә бетергесез булачак. Һәм аларга: «Сез Минем халкым түгел», – дип әйтелгән урында: «Сез – тере Аллаһының балалары», – диячәкләр.
Ло-Рухаманы күкрәктән аерганнан соң, хатын, янә авырга калып, ир бала тапты.
Мин халыкны Үзем өчен җиргә чәчәрмен, „шәфкать күрсәтелмәгән“гә шәфкать күрсәтермен һәм „Минем халкым түгел“ дип аталганнарга: „Минем халкым“, – дип дәшәрмен, ә ул Миңа: „Син – минем Аллам!“ – дияр».