9 Без исә, әле кичә генә туган кебек, берни белмибез, безнең гомер көннәре – эреп югалган шәүлә генә.
– Минем горбәттә үткән гомер көннәрем йөз дә утыз елдыр, – дип җавап бирде Ягъкуб. – Гомер елларым аз әле, алары да михнәтләр эчендә үтте, ата-бабаларымның горбәттә үткән гомер еллары белән чагыштырырлык түгел.
Ата-бабаларыбыз кебек, Синең алда без бары мосафир вә килмешәкләрдер, җирдәге көннәребез дә күләгә сыман кыскадыр, һәм һичбер өметебез дә юктыр.
Рехабгам патша, атасы Сөләйман исән чакта аңа хезмәт күрсәткән өлкәннәрне чакыртып, алардан: – Халыкка нәрсә дип җавап бирергә киңәш итәрсез? – дип сорады.
И-и хатын-кыздан туган адәм баласы! Кыска аның гомере һәм борчу белән тулы.
Чәчәк кебек ачыла да сулып коела, күләгә кебек чагылып үтә дә юкка чыга.
Мин болай дип фикер йөрттем: ярар, әйдә, өлкәннәр сөйләсен, олы яшьтәгеләр акыл өйрәтсен.
Көннәрем тукучы шүресеннән дә тизрәк йөгерә, өмет җебем өзелеп, гомерем инде ахырына якынлаша.
Шул буын кешеләре сиңа аңлатмас, сөйләмәс идеме, күңелдәгесен ачып салмас идеме?!
Чөнки күкләр җирдән никадәр югары булса, Үзеннән куркучы, Үзен хөрмәт итүчегә Раббының мәрхәмәте дә шулкадәр зурдыр.
Көн чыгышы көн батышыннан никадәр ерак булса, гөнаһлы эшләребезне дә Ул бездән шул хәтлегә ераклаштырды.
Эшләреңне, и Раббы, буын арты буын мактап сөйләячәк, нинди кодрәтле икәнеңне бәян итәчәк.
Раббыга өметләнеп торганнар бәхетледер! Андый кеше тәкәббергә, ялганга иярүчегә йөз бирмәячәк.
Такылдыйлар: «Тупланыйк! Аларны халыклар исемлегеннән алып ташлыйк! Исраил исеме мәңгегә онытылсын», – диләр.
сине канатлары астына алып каплар, шунда сыенып хәвефсез яшәрсең. Аның тугрылыгы синең өчен калкан, кальга дивары булыр.