6 Көннәрем тукучы шүресеннән дә тизрәк йөгерә, өмет җебем өзелеп, гомерем инде ахырына якынлаша.
Ул мине юк итәр – инде өметем өзелгән, үз юлымны мин Аның алдында барыбер яклаячакмын –
сулар ташны ашаган кебек, ташкын сулар туфракны юып алып киткән кебек, Син дә кешенең өметен шулай юкка чыгарасың.
Санаулы еллар үтәр дә китәр – мин кире әйләнеп кайтмаслык юлга китеп барырмын.
Рухым сынды минем, көннәрем сүнеп бара, кабер читендә мин.
Көннәрем узып китте, өметләрем, йөрәгем ашкынулары чәлпәрәмә килде.
ә кайда соң алайса минем өметем?! Өметемне минем кем күрер?!
Өметем дә үзем белән бергә үлеләр дөньясының капка төбенә иңәр – аның белән бергә туфракка әйләнербез».
һәрьяклап мине җәфалый – бетәмен! Өметемне агач тамырыдай йолкып алды.
Өметемне өзмәс өчен, кайдан куәт алыйм? Гомеремнең азагы нинди булыр, ничек түзеп торыйм?
Көннәрем чапкыннан да тизрәк үтеп китә, чаба гына, әмма алда яхшы нәрсә күренми;
Чөнки күкләр җирдән никадәр югары булса, Үзеннән куркучы, Үзен хөрмәт итүчегә Раббының мәрхәмәте дә шулкадәр зурдыр.
Эшләреңне, и Раббы, буын арты буын мактап сөйләячәк, нинди кодрәтле икәнеңне бәян итәчәк.
Яман кеше үз явызлыклары өчен тиешле җәзасын алмый калмас, ә тәкъва кешенең, җан биргәндә дә, котылуга өмете сүнми.
Аякларың хәлсезләнмәсен, тамагың сусаудан корып кипмәсен дисәң, саклан син! Ләкин син: „Юкка өметләнмә, мин чит илаһларны яратам һәм алар артыннан барачакмын“, – дидең.
Ул чакта сез Мәсихсез, Исраил җәмгыятеннән читтә, Аллаһы Үз халкына биргән вәгъдәгә нигезләнгән килешүләрдән ерак, бу дөньяда өметсез һәм Аллаһысыз идегез.
Кояш чыгып, көйдергеч эсселек башлана, эсседән үлән сула, аның чәчәге коела һәм матурлыгы югала. Байлар да шулай ук үзләренең эшләрен эшләгәндә сулачак.
Сез хәтта иртәгә тормышыгызда нәрсә буласын да белмисез. Сез аз гына күренеп алучы, ә аннары юкка чыгучы томан кебек.
Шуңа күрә, акылыгызны җигеп эшләргә әзер торыгыз, аек акыллы булыгыз, Гайсә Мәсих килгәндә, сезгә биреләчәк мәрхәмәткә тулысынча өмет баглагыз.
Изге язмада язылганча: «Һәр җан иясе үлән кебек, аның бөтен күркәмлеге кыр чәчәге кебек; үлән кибә, чәчәк тә шиңә;