3 Мин күрдем ки, аңгыраның тамырлары тирәнәеп өлгерми, көтмәгәндә йортына ләгънәт ябырылып төшә.
Яман бәндә – су өстендәге күбек кенә, биләгән җире каргалган, йөзем бакчасына илтүче юллары буп-буш аның.
Соңгы сәгате җиткәндә, Аллаһы аның җанын алганда, денсез бәндә нәрсәгә өмет итә ала?!
Юк, телемә гөнаһ җыярга ирек бирмәдем мин, дошманыма беркайчан ләгънәт укымадым.
Мине ташлый күрмә, и Раббым! И Аллам, миннән ераклашма!
«Зәбур» китабында болай язылган: «Аның торагы ташландык булсын, эчендә яшәүче булмасын», һәм: «Аның вазифасын башка берәү алсын».