8 Көннәрне каргый алырдай, Ливьятанны уятырдай көче булган сихерчеләр мин туган көнне ләгънәт укып каргасын.
Йошиягә багышлап Иремия кайгы җыры язды; һәм бүгенге көндә дә бөтен җырчы ир-егетләр вә хатын-кызлар Йошияне искә алып шушы кайгы җырын башкаралар; бу – Исраилдә гадәткә кергән; әлеге җыр Кайгы җырлары китабында да урын алган.
Аһ, ул төн кысыр булсын, сөенеч авазлары ишетелмәсен.
Ул төнне таң йолдызларын караңгылык капласын; төн, зарыгып көтсә дә, таң нурларын күрә алмасын,
Аны тотам дигән кеше ялганчы булыр! Аны күрүгә, артына утырыр!
Ул төчкерсә – яшен яшьни дип торырсың, ә күзләре таң нурлары кебек якты аның;
Җир йөзендә аңа тиң бер җан иясе юк – курку дигәнне белмәс ул.
Ул көнне Раббы Үзенең дәһшәтле, бөек вә көчле кылычы белән Ливьятанны, боргалана-боргалана шуышучы җитез еланны орып салачак, диңгез аждаһасын үтерәчәк.
Шулай итеп, Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла, Хуҗа-Хакимебез, болай ди: «Барлык мәйданнарда – егълашу, барлык урамнарда аһ-зар ишетелеп торыр; игенчене – матәм тотарга, матәм җыры осталарын ахылдап егъларга чакырырлар.
Башлыкның өе янына килгәч, Гайсә ыгы-зыгы килеп йөрүчеләрне һәм такмаклый-такмаклый үкереп елаучыларны күрде.