Әюб 27:2 - Изге Язма

² «Миңа гадел хөкем чыгарудан баш тарткан Аллаһы, мине кайгы-хәсрәткә салган Кодрәт иясе Үзе шаһиттыр!

Әюб 27:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

II Патшалар 2:27

Йоав: – Аллаһы Үзе шаһиттыр: әгәр син шушы сүзләреңне әйтмәгән булсаң, кешеләр үз кардәшләрен таңгача эзәрлекләп барыр иде, – дип җавап кайтарды да быргысын уйнатты. Шуннан бар халык, исраилиләрне эзәрлекләүдән туктап, башка инде сугышмады.

III Патшалар 17:1

Гилыгад җирендәге Тишбә шәһәрендә яшәүче Ильяс Ахабка болай диде: – Үзем табынган Исраилнең Раббы Алласы Үзе шаһиттыр: бу елларда җиргә чык бөртеге дә, яңгыр тамчысы да төшмәс! Төшә калса да, бары минем боерыгым буенча гына булыр.

III Патшалар 18:15

– Үзем табынган Күкләр Хуҗасы Раббы Үзе шаһиттыр: бүген мин Ахабка күренермен! – диде Ильяс.

IV Патшалар 4:27

һәм, Аллаһы кешесе янына тау өстенә күтәрелгәч, аның аякларына килеп ябышты. Гехази аны аерып алмакчы булды, әмма Аллаһы кешесе: – Тимә, җаны борчулы аның; ә Раббы миңа бу хакта әйтмәде, йомып калды, – диде.

Әюб 10:3

Мине җәберләвең шулай бик яхшы дисеңме?! Үз кулларың белән яратканны кире кагып, яманнарның мәкерен хуплавың әйбәт нәрсәме?!

Әюб 16:11

Аллаһы мине яманнар иркенә бирде, яманнар кулына ыргытты.

Әюб 19:6

белеп торыгыз: Аллаһы миңа карата гаделсезлек кылды, минем өскә ятьмәсен ташлады.

Әюб 23:16

Аллаһы җанымны өшетә, Кодрәт иясе куркуга сала мине.

Әюб 34:5

Әюб әйтә: „Мин гаепсез, әмма гадел хөкеменнән Аллаһы мине мәхрүм итте;

Әюб 35:2

«Синең „Аллаһы түгел, мин хаклы“ дигән сүзләрең дөрес дип уйлыйсыңмы?!

Әюб 40:8

Битләренә кәфен ябып, табутка сал, барысын бергә җиргә күм.

Әюб 9:17

Өермә күк ябырыла миңа, бер сәбәпсез җәрәхәтләремне ишәйтә;

Әюб 9:18

тын алырга ирек бирми, җанымны әрнү белән тутыра.

Ишагыйя 40:27

Ничек итеп син, әй Ягъкуб, син, әй Исраил: «Минем юлым Раббыга күренми, Аллам алдында минем эшем онытылган», – дип зарлана аласың?

Иремия 12:16

Әгәр шул чит халыклар Минем халкым юлыннан йөрсәләр, кайчандыр халкымны Багал белән ант итәргә өйрәткәнчә, «Раббы Үзе шаһиттыр!» дип, Минем исемем белән ант итсәләр, Минем халкым арасында урнашып калырлар.

Иремия 4:2

ант иткәндә, дөреслек, гаделлек вә тәкъвалык белән: „Раббы Үзе шаһиттыр!“ – дип әйтсәң иде. Шул чагында халыклар Минем фатихамны алырга омтылыр һәм Минем белән мактаныр иде».

Иремия 5:2

Шәһәр халкы: „Раббы Үзе шаһиттыр!“ – дип әйтсә дә, ант итүе ялган аның».

Яхәзкыл 33:11

Әйт аларга: «Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм, – дип белдерә Хуҗа-Раббы, – Мин явыз кешенең үлемен түгел, ә бәлки аның яман юлдан чыгып исән калуын телим. Кире борылыгыз, яман юлыгыздан кире борылыгыз! Нигә үләргә сезгә, Исраил халкы?!»

Рут 3:13

Бу төнгә биредә кал, ә иртәгә, әгәр ул туганың синең яклаучың булырга теләсә, бик яхшы, аның янына барырсың, әгәр инде теләмәсә, яклаучың мин булырмын – Раббы моңа Үзе шаһиттыр! Ә хәзер таңга кадәр шушында йокла.

I Патшалар 14:45

Ләкин халык: – Йонатан бүген Исраилне зур җиңүгә алып килде. Шулай булгач, нишләп әле ул үләргә тиеш?! Бу эшнең буласы юк! Раббы Үзе шаһиттыр: Йонатанның башыннан бер чәч бөртеге дә төшмәс! Пелештиләр белән көрәштә Аллаһы аңа бүген Үзе ярдәм итте! – дип, Шаулга каршы килде. Шул рәвешле, халык Йонатанны зур бәладән йолып алып, ул исән калды.

I Патшалар 20:21

һәм: «Бар, укларны тап», – дип, берәр малайны эзләргә җибәрермен. Әгәр мин аңа: «Әнә, уклар синең артыңда, үрелеп ал», – дисәм, минем янга чыгарсың; димәк, сиңа куркыныч янамый. Раббы Үзе шаһиттыр: сиңа берни булмаячак!

I Патшалар 25:26

Раббы да, син дә – шаһит: кан коюдан һәм үч алудан синең кулыңны тыеп калган Раббы дошманнарыңны һәм син әфәндемә карата күңелләрендә ачу-мәкер саклаучыларның һәммәсен Навал сыман итсен!

I Патшалар 25:34

Ләкин сиңа явызлык кылудан мине саклап кала алган Раббы – Исраил Алласы – Үзе шаһиттыр: әгәр минем каршыга килергә ашыкмаган булсаң, иртәгәге көннең таңына Навал йортында бер генә ир заты да исән калмаган булыр иде!