9 Үкчәсен кыл тозак эләктереп ала аның, гәүдәсен элмәк кысып тота.
Җир уңышын аның ачлар ашар, хәтта тигәнәк арасында үскәнен дә аерып алырлар, ә ачкүзләр аның байлыгын талар.
Бу адәм сөйләп бетерергә өлгермәде, тагын берәү килеп җитте һәм әйтте: – Килданиләр, өч яктан һөҗүм итеп, дөяләреңне куып алып киттеләр, көтүчеләреңне кылычтан үткәрделәр. Сиңа хәбәр җиткерердәй бары мин генә калдым.
шулчак шебалылар һөҗүм иттеләр дә көтүне куып алып киттеләр, ә көтүчеләрне кылычтан үткәрделәр. Сиңа хәбәр җиткерердәй бары мин генә калдым.
Үз аягы белән тозакка барып керә ул, ау ятьмәсенә үзе килеп баса.
Яшерен ау җебе сагалый аны, сукмагында капкын көтеп тора.
Тәкъва кеше миңа сабак укытсын – мәрхәмәт күрсәтү кебек булыр бу; мине фаш итсен, ваз кичмәм – башыма зәйтүн мае сөртү кебек булыр бу.
Казыган чокырларына халыклар үзләре төште, аяклары үзләре куйган ау тозагына эләкте.
Яман кешенең гөнаһында үзенә дигән тозак бар, ә тәкъва кеше куанып һәм җырлап яшәр.