3 Нигә соң әле хайванга әйләнергә һәм синең күзеңә томана булып күренергә?
Ә менә сез һәммәгез кире әйләнеп кайтыгыз! Арагыздан акыллы бер кеше табармынмы икән?
Мәсхәрә итүчеләрнең зиһенен томаладың Син, шул рәвешчә аларга җиңәргә ирек бирмәдең.
«Кайчан бетәр сүздән бау ишүләрегез? Әүвәл уйлашыгыз – аннан сөйләшербез.
Син ачудан өзгәләнәсең – синең хакка әллә җир йөзе бушап калсын да, кыяташлар үз урыныннан кузгалсынмы?
Күтәрел, Раббы, хакыңны якла, мәгънәсез бәндәләрнең Сине мәсхәрә итүләрен исеңнән чыгарма!
Мин күңелемнән тагы шуны әйттем: «Бу сынауны адәм балаларына, үзләренең асылда хайван икәнлекләрен күрсеннәр өчен, Аллаһы җибәргән», – дидем.
Бер-берегезне туганнарча, эчкерсез яратыгыз, бер-берегезне уздырырга тырышып ихтирам итегез.
Аны кырык тапкыр суктырырга мөмкин, ләкин шуннан да артмаска тиеш, чөнки артыгын сугудан кардәшегез бөтен кешенең күз алдында хурлыкка төшәр.