9 Исеңдәме: Син мине балчыктан әвәләп бар иткән идең, инде янә туфрак хәленә кайтарасыңмы?
Раббы Алла адәмне туфрактан яратты һәм аның борын тишекләренә тереклек сулышы өрде. Адәм әнә шулай җан иясе булды.
Яратылмыш туфрагыңа кире әйләнеп кайтканчыга кадәр, син ашар икмәгеңне маңгай тирен түгеп табарсың. Чөнки син үзең туфрак, туфрактан яратылдың һәм янә туфракка әверелерсең».
Мине яратканда, савытка сөт салган кебек, эремчек итеп куерткан Син түгел идеңме?!
каберемне: „Син – минем атам“, – дип, суалчаннарны: „Сез – минем анам вә сеңелләрем“, – дип атасам,
Аллаһы каршында мин дә синең кебек үк – мин дә балчыктан әвәләп ясалганмын;
бар тереклек шул мизгелдә һәлак булыр, шул мизгелдә кеше туфракка әверелер иде.
инде нигезе комга салынган балчык өйдә яшәүчеләрдә бигрәк тә табар: аларны бит көя күбәләгеннән дә җиңелрәк сытып үтерүе.
Нигә минем гөнаһымны ярлыкамыйсың, гаебемне ник кичермисең? Мин тиздән җир куенына кереп ятармын, эзләрсең мине, ләкин инде мин булмам».
Уйлап бакчы: гомерем минем – искән җил кебек, күзләремә инде бәхет күрү бүтән насыйп булмас.
Хайваннар өчен – үлән, кешеләр ихтыяҗы өчен яшеллекләр үстерәсең, туфракта азык-төлек үсемлекләре иктереп.
Агымсуларны кан дәрьясына әверелдерде, балыкларын һәлакәткә дучар итте.
Сусыз чүлдә адашып йөргән, кеше яшәгән кала юлын тапмый интеккән иде берәүләр;
Раббы сине аучы тозагыннан да, үләт зәхмәтеннән дә коткарыр;
Туфрактан яратылган тән кире туфракка кайтыр; Аллаһы Тәгалә биргән рух иясенә кире кайтыр.
Үзен Бар итүче белән бәхәсләшкән, чүлмәк ватыклары арасында үзе дә чүлмәк китеге булган затка – кайгы! Чүлмәкчегә балчык: «Син нәрсә ясыйсың?» – дип әйтерме?! Кулың ясаган әйбер синең хакта: «Аның куллары булдыксыз!» – дип әйтерме?!
Синең исемеңне яд итүче юк, Сиңа ныгытып тотынырга омтылучы берәү дә юк; шуңа күрә Син йөзеңне бездән яшердең, безне гөнаһларыбыз баткагына батырдың.
Тик шулай да, Син бит, Раббы, – безнең Атабыз! Без – балчык, ә Син – безнең чүлмәкче, без барыбыз да Синең иҗат җимешеңдер.
– Әй Исраил халкы, Мин дә сиңа шушы чүлмәкче кылган эшне кыла алмыйммы?! – диде Раббы. – Чүлмәкче кулындагы балчык сыман, син дә Минем кулымда бит, Исраил халкы.
Бер үк балчык кисәгеннән бер савытны махсус куллану, ә икенчесен гадәти куллану өчен ясарга хокукы юкмыни чүлмәкченең?
Без – бу хәзинәне саклаган балчык савытлар гына. Шуның белән бу гаять зур кодрәтнең безнеке түгел, Аллаһыныкы икәне күрсәтелә.