Әюб 1:3 - Изге Язма

³ Ул җиде мең кәҗә һәм сарык, өч мең дөя, биш йөз пар эш үгезе, биш йөз ишәк асрый һәм бик күп хезмәтче тота иде. Әюб Шәрыкның иң бөек ир заты иде.

Әюб 1:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Яратылыш 12:16

Хатыны аркасында Ибрамга караш яхшы булды. Вак һәм эре терлектән мал-туары, качыр, ишәк, дөяләре күп булды, өендә кол ир вә кол хатын-кызлар тотты.

Яратылыш 12:5

Хатыны Сарая һәм бертуган энесенең углы Лут белән бергә Ибрам, Харанда туплаган бар мал-мөлкәтен алып һәм кул астындагы барлык хезмәтчеләрен ияртеп, юлга чыкты һәм Кәнганга барып җитте.

Яратылыш 13:6

Һәр икесенең мал-туары артык күп булганлыктан, алар бер җирдә сыешып яши алмыйлар иде.

Яратылыш 24:35

Раббы минем хуҗам әфәндене мөбарәк кылды, аны олуг мал-мөлкәт иясе итте: аңа эре һәм вак терлек, алтын-көмеш, кол ир вә кол хатын-кызлар, дөя һәм ишәкләр бирде.

Яратылыш 25:6

Ә җарияләреннән туган угылларын Ибраһим бүләкләр биреп бәхилләтте дә, углы Исхактан ераклаштыру өчен, әле үзе исән чагында ук аларны көнчыгыш тарафка, шундагы җирләрдә үзбашларына көн күрергә җибәрде.

Яратылыш 29:1

Ягъкуб, бу урыннан кузгалып, Шәрык угыллары яшәгән җирләргә таба юлын дәвам иттерде.

Яратылыш 32:14

үзендәге мал-туардан ике йөз кәҗә һәм егерме кәҗә тәкәсе, ике йөз сарык һәм егерме сарык тәкәсе,

Яратылыш 34:23

Аларның көтү-көтү маллары, хайваннары, бөтен мал-мөлкәте безнеке булмасмыни?! Ризалык кына бирик, алар безнең белән бергә яши башлаячаклар.

II Патшалар 12:2

Байның вак һәм эре терлеге бихисап күп икән.

III Патшалар 4:30

Аңардагы зирәклек көнчыгышның һәм Мисырның барча акыл ияләренекеннән өстен булды.

IV Патшалар 15:20

Андый күләмдәге көмешне Ашшур патшасына җыеп тапшырыр өчен, Исраилнең мул тормышлы кешеләре иллешәр шәкыл көмеш бирергә тиеш булды. Шуннан соң Ашшур патшасы, Исраилне калдырып, кире үз иленә кайтып китте.

IV Патшалар 3:4

Мәаб патшасы Меша, сарык үрчетүче буларак, Исраил патшасына йөз мең бәрән, шулай ук йөз мең сарык тәкәсенең йонын җибәреп торырга тиеш иде.

I Елъязма 27:30

дөяләр өчен – исмәгыйли Обил; ишәкләр өчен – меронотлы Яхдея;

II Елъязма 26:10

чүлләрдә дә манаралар салдырды. Үзәндә һәм уйсулыкларда аның күп санлы маллары утлап йөргәнгә, ул байтак кына коелар казытты; күңеле игенчелеккә ятканга күрә, тау битләрендә һәм уңдырышлы җирләрдә игенчеләре, бакчачылары эшләде.

II Елъязма 32:29

Хизәкыйя үзенә калалар да салдырды. Аның көтү-көтү вак һәм эре терлеге шактый күп иде, чөнки Аллаһы аңа мал-мөлкәтне күпләп бирде.

Әюб 1:10

Аның үзен дә, гаиләсен дә, мал-мөлкәтен дә, коймадай әйләндереп алып, Син Үзең саклап торасың түгелме?! Куйган хезмәтләрен Үзең фатихалыйсың – көтүләре әнә ишәйгәннән-ишәеп бара.

Әюб 1:4

Аның угыллары, чиратлашып, үз өйләрендә сый мәҗлесләре үткәрерләр һәм бу мәҗлесләргә бергә ашап-эчәргә үзләренең өч кыз кардәшен дә чакырырлар иде.

Әюб 21:28

Әйтерсез: „Зур түрәнең өе хәзер кайда, яманнар яшәгән чатыр кайда?“

Әюб 29:25

Аларга, баш булып, барыр юлларын күрсәтә идем, гаскәр арасында басып торган патшалары кебек, кайгыга батканнарны юатучы кебек идем.

Әюб 31:25

үземнең куәтем, байлыгым һәм мал-мөлкәтем белән масаеп яшәсәм,

Әюб 31:37

һәр адымымны сөйләп биреп, Аллам каршына түрәләрдәй килер идем.

Әюб 42:10

Әюб үзенең дуслары хакына дога кылганнан соң, Раббы Әюбкә муллыгын элеккегә караганда ике тапкыр күбрәк итеп кайтарып бирде.

Әюб 42:12

Раббы Әюбнең калган гомерен әүвәлгегә караганда да ныграк фатихалады: хәзер аның ундүрт мең кәҗә һәм сарыгы, алты мең дөясе, мең пар эш үгезе һәм мең ишәге бар иде.

Гыйбрәтле сүзләр 10:22

Раббының фатихасы кешене баета һәм кайгы-хәсрәттән коткара.

Иремия 49:28

Кыдар турында һәм Бабил патшасы Нәбухаднессар тар-мар иткән Хатсор патшалыклары турында Раббы болай ди: «Әйдәгез, Кыдарга каршы чыгыгыз һәм Шәрык кабиләләрен юк итегез!

Саннар 23:7

Билгам пәйгамбәрлек кылды, әйтте: «Мәаб патшасы Бәлак, мине Арам иленнән, көнчыгыштагы таулардан чакырып китереп: „Кил, минем өчен Ягъкуб токымына ләгънәт укы. Кил, Исраил халкына бәддога укы“, – диде.

Хөкемчеләр 6:3

Исраилиләр чәчү эшләрен төгәлләүгә, алар җиренә мидьяниләр, амалыкыйлар һәм кояш чыгышы тарафында яшәүче халыклар басып керә иделәр дә,

Хөкемчеләр 6:5

Үзләренең көтү-көтү хайваннары, чатырлары белән килгән бу халыклар саранча чирүедәй күп булып, алар үзләре дә, дөяләре дә санап бетергесез иде. Әнә шулай ябырылып киләләр дә илне талап китә иделәр.

Хөкемчеләр 7:12

Үзәндә тупланган мидьяниләр, амалыкыйлар һәм шәрык халкы саранча чирүедәй күп санлы булып, аларның дөяләре диңгез буендагы ком бөртеге сыман исәпсез-хисапсыз иде.

Хөкемчеләр 8:10

Әлеге яуда йөз егерме мең сугышчысын югалткан Зебах белән Салмун бу вакытта үзләренең унбиш меңлек гаскәре белән Каркорга килеп туктый. (Шәрык тарафыннан килгән гаскәрдән шуның кадәр сугышчы калган була.)

I Патшалар 25:2

Биредә, Магон каласында, бай вә нык тормышлы бер кеше яши, һәм аның өч мең сарыгы, бер мең кәҗәсе бар иде. Кәлеб нәселенә караган әлеге Навал рәхимсез вә явыз бер бәндә булып, аның Абигәйль исемле, зирәк акыллы вә чибәр хатыны бар иде. Навал ул көннәрдә Кәрмил шәһәре янындагы үз утарында сарык йоны кырку белән мәшгуль иде.

I Патшалар 27:9

Әлеге җирләргә бәреп кереп, ул андагы барча ир-ат вә хатын-кыз халкын кырып бетерә, кием-салымнарын, сарык, үгез, ишәк, дөя кебек һәммә мал-туарларын талап ала да Әкиш янына кире кайта иде.