11 Һәмән аларга үзенең гаҗәеп күп байлыгы, угылларының күплеге хакында, патшаның аны ничек югары күтәрүе һәм түрәләр, хезмәтчеләр өстеннән башлык итеп куюы турында мактанып сөйләде.
Лабан угылларының «Атабызның милкендә булган бар нәрсәне бу Ягъкуб үзләштереп бетерде, атабызның малыннан үзенә байлык ясады!» дигән сүзләрен ишетеп,
йөз сиксән көн дәвамында аларга патшалыгының мул байлыгын, бөеклеген һәм данын күрсәтте.
Бу хәлдән соң Ахашверош патша Агаг нәселеннән Һамдата углы Һәмәнне югары күтәрде, аның урынын үз хезмәтендәге барлык түрәләрнекеннән югарырак куйды.
Патша яныннан Мәрдәкәй патшаныкы сыман зәңгәр вә ак төстәге киемнән, җете кызыл нәфис җитеннән эшләнгән япанчадан чыкты; аның башында таҗ иде. Шушан халкы куанышып күңел ачты.
Күкләр Аның хак булуын игълан итә, чөнки хөкем чыгаручы – Аллаһы Үзедер!
«И халкым, тыңла! Мин сүз алам. И Исраил, сиңа каршы шаһитлык кылам! Мин – Аллаһы, синең Аллаң!
Ул: „Барлык түрәләрем дә патшалар түгелмени?!
Миңа әйтелгән әлеге сүзләр шундук гамәлгә дә ашты: мине кешеләр арасыннан сөрделәр; мин, үгез сыман, үлән белән тукландым, бәдәнем күк чыгында коенды, тора-бара чәчләрем бөркет каурыйлары сыман озын булып үсте, кошларныкы сыман булып, тырнакларым җитте.
Аның бу сүзләре шәкертләрне бик тә гаҗәпләндерде. Әмма Гайсә янә: – Дусларым! Аллаһы Патшалыгына керү ничек кыен! – дип кабатлады. –
Бу дөньяның байларын кисәт: алар тәкәбберләнмәсеннәр һәм ышанычсыз байлыкка түгел, хозурлану өчен безгә һәрнәрсәне мул итеп бирүче Аллаһыга өмет багласыннар.