9 – Синең Раббы Аллаң хакына без колларың бик ерак җирләрдән килдек, – дип җавап бирде алар. – Без Аның даны турында, Аның Мисыр җирендә һәм
Шулай ук Синең Исраил халкыннан булмаган берәр чит кеше исемең хакына ерак җирләрдән шушы йортка килә һәм дога кыла калса (чөнки кешеләр бөек исемең, куәтле беләгең, көчле кулың хакында ишетерләр),
Левиләрдән Ешуа, Кадмиел, Бани, Хәшәбния, Шәрәбия, Һодия, Шебания, Петахия: – Урыныгыздан торыгыз да әзәлдән мәңгелеккәчә яшәүче Раббы Аллагызга мактау-шөкерләр яудырыгыз! – диделәр. Аннары дога кылдылар: Синең шан-шөһрәтле исемең мактаулыдыр, һәртөрле мактау вә данлаудан өстендер!
барыгыз да Раббы исемен данлагыз! Чөнки Аның исеме биектән дә биектәдер, Аның шөһрәте җир вә күкләрдән өстендер!
Алар көтмәгәндә, кисәк кенә юк булалар, дәһшәт эчендәдер аларның азагы.
Сине мәсхәрәләгән күрше халыкларга җиделәтә артыграк итеп кайтар, и Хуҗа-Хаким!
Моны ишетеп, башка халыклар хәвефкә төшәр: куркудан пелештиләр калтырана башлар;
Әмма син көч-кодрәтемне күрсен, һәм исемем бөтен җир йөзендә данга күмелсен өчен, Мин сине исән калдырам.
Син, Исраил, үзең белмәгән халыкларны чакырырсың, һәм сине белмәгән халыклар Раббы Аллаң, Исраилнең изге Алласы хакына синең янга ашыгыр, чөнки Ул сине данлы итте».
Аларга Мин бер галәмәт күрсәтермен, исән калганнарның кайберләрен исә башка халыклар арасына – Таршиш, Пул, укчы-мәргәннәр иле Луд, Түбәл, Яван, Минем хакта ишетмәгән, дан-шөһрәтемне күрмәгән ерак диңгез буендагы җирләргә озатырмын, һәм алар анда Минем дан-шөһрәтемне игълан итәрләр.
Әгәр Син бу халыкны бер кешене үтергәндәй кырып бетерәсең икән, ул чакта Синең ни эшләвеңне ишеткән халыклар:
Эдом патшасына Муса, Кадыштан илчеләр юллап, түбәндәге сүзләрне җиткерергә боерды: – Сиңа кардәшләрең – Исраил халкы мөрәҗәгать итә: безнең башка төшкән бәла-казалар сиңа мәгълүмдер.
Җен ияләшкән кешеләрнең күбесеннән явыз рухлар көчле тавыш белән акырып чыктылар. Паралич суккан һәм аксак кешеләрнең күбесе савыкты.
Әгәр шәһәр, сезнең тәкъдимне кабул итеп, капкаларын ачса, бу шәһәрдәге бар халык сезгә хезмәт итәргә мәҗбүр булыр.
Шактый еракта урнашкан, әйләнә-тирәгездәге халыкларныкы булмаган шәһәрләр белән шулай эш итегез.
Үрдүн аръягындагы амориләрнең ике патшасына – Хишбун патшасы Сихонга вә Аштаротта яшәгән Башан патшасы Огка – ниләр кылганын ишетеп беләбез.
Килешү төзеп өч көн үтүгә исә, әлеге сәфәрчеләрнең якын күршеләр булуы ачыкланды.
Шуннан Исраил угыллары юлга кузгалдылар һәм өченче көнне хиввиләрнең шәһәрләренә – Гибгон, Кепира, Беһерот һәм Кыръят-Ягаримгә якынлаштылар.
Ешуага җавап итеп, хиввиләр болай диде: – Без колларыңа мәгълүм булды ки, Раббы Аллаң Үзенең колы Мусага, әлеге җирләрнең бөтенесен сезгә тапшырып, халкын кылычтан уздырырга әмер биргән. Гомеребез өчен курыктык, шуңа әлеге эшне кылдык.