7 яшеренгән җирегездән чыгып, сез шәһәрне яулап алырсыз – Раббы Аллагыз аны сезнең кулга тапшыра.
Арам патшасының Нагаман исемле гаскәрбашы үз хуҗасы патшаның хөрмәтен казанган бөек кеше иде, чөнки Раббы аның аша арамиләргә җиңү китергән иде. Шушы батыр гаскәри махау зәхмәтеннән интегә иде.
Раббы Ешуага: – Курыкма һәм рухыңны төшермә! Бөтен гаскәреңне үзең белән алып, Гайга каршы сугышка күтәрел. Гайның патшасын, аның халкын, шәһәрен һәм җирләрен Мин синең кулга тапшырам.
«Теге вакыттагы сыман бездән качалар», – дип уйлап, алар безне куа чыгарлар; шулай итеп, аларны без шәһәрне калдырырга мәҗбүр итәрбез. Без алардан кача башлауга,
Шәһәрне кулга төшерүгә, аңа ут төртегез, барысын да Раббы әмер иткәнчә эшләгез. Бу – минем боерыгым.
Шуннан Давыт кабат Раббыга мөрәҗәгать итте, һәм Ул аңа болай дип җавап бирде: – Урыныңнан кузгал да Кыгыйләгә таба юл ал; пелештиләрне Мин синең кулыңа тапшырырмын.